Μια τέτοια θεότητα είναι και το ποδόσφαιρο, που θεωρείται «ο βασιλιάς των σπορ». Και δικαιολογημένα πολλοί το έχουν σαν θρησκεία. Και είναι θρησκεία, ιδιαίτερα στις ημέρες μας, αφού έχει τεράστιους «ναούς»-γήπεδα, «θεούς», ημίθεους, οπαδούς, λατρευτές, ύμνους… Και κάθε ομάδα έχει και το δικό της ιδιαίτερο πιστεύω και τις δικές της «θεότητες».
Είναι αξιοσημείωτο ότι καμιάς άλλης θρησκείας οι οπαδοί δεν είναι τόσο συνεπείς στο πιστεύω τους, όσο του ποδοσφαίρου. Δεν χάνουν καμιά συνάντηση-συνάθροιση, άσχετα από τις καιρικές συνθήκες. Για να το καταλάβετε αυτό, επισκεφτείτε έναν αγώνα – «τελετουργία», ιδιαίτερα ντέρμπι. Οι «πιστοί» ακριβοπληρώνουν την είσοδό τους και από νωρίς πιάνουν θέσεις. Σ’ όλη τη διάρκεια της «τελετουργίας», δεν σταματούν ούτε λεπτό με ιαχές και ξέφρενες εκδηλώσεις «λατρείας». Το παράξενο είναι ότι άλλες φορές επευφημούν τους «θεούς» τους και άλλοτε, όταν εκείνοι κάνουν κάποιο λάθος, τους περιλούζουν με ποικίλες πρωτάκουστες βρισιές!
Τα ποδόσφαιρο, εκτός από «θρησκεία», είναι και τεράστια κερδοφόρα επιχείρηση. Δισεκατομμύρια διακινούνται κάθε χρόνο. Αστρονομικά ποσά διατίθενται για την κατασκευή γηπέδων-«ναών». Όσον δε αφορά τα συμβόλαια και τις αμοιβές πολλών «θεών» και «ημίθεων» ποδοσφαιριστών, οι παράγοντες πληρώνουν αστρονομικά ποσά.
Για να μην νομίζετε ότι υπερβάλλουμε, όταν λέμε ότι το ποδόσφαιρο είναι θρησκεία, παραθέτουμε με συντομία κάτι που διαβάσαμε: Στην Αγγλία, όπου γεννήθηκε το ποδόσφαιρο, ένας καλλιτέχνης παρουσίασε στη γκαλερί του τον ποδοσφαιριστή Ντέιβιντ Μπέκαμ ως Ιησού Χριστό. Ένας άλλος ζωγράφος απεικόνισε τον άλλο διάσημο ποδοσφαιριστή, τον Τζορτζ Μπεστ, ως Ιησού Χριστό!
Στη Βραζιλία οι άνθρωποι της Σάο Πάολο, για να προσελκύσουν νέους φίλους στην ομάδα τους, εκείνους που «αλλαξοπίστησαν» αφήνοντας την παλιά ομάδα τους και προσχώρησαν στη Σάο Πάολο, τους βάπτιζαν και τους έδιναν σχετικό πιστοποιητικό με 45 ευρώ. Οι παίκτες της εθνικής της Αιγύπτου στη διάρκεια του Κόπα Άφρικα θυσίασαν μία αγελάδα, προκειμένου να τους φέρει καλή τύχη. Οι φανατικότεροι θαυμαστές του Μαραντόνα το 1998 ή αλλιώς το 38 μ.Μ. (μετά Μαραντόνα), δημιούργησαν στο Μπουένος Άιρες την εκκλησία «Iglesia Maradoniana», που είναι αφιερωμένη στον «θεό» τους. Μάλιστα, τα μέλη της εκκλησίας πραγματοποιούν κανονική λειτουργία κάθε 30/10, ημέρα γενεθλίων του «Ντιεγκίτο», με μια μπάλα ποδοσφαίρου καθώς και ένα μεγάλο ροζάριο με 34 κόμπους που συμβολίζουν τα 34 τέρματα που έχει σημειώσει με τη φανέλα της εθνικής Αργεντινής! Η Μπόκα Τζούνιορς λατρεύεται ως θρησκεία στη ζωή αλλά και μετά θάνατον! Στο Πάρκε Ιραόλα, κοντά στο Μπουένος ΄Αϊρες, υπάρχει νεκροταφείο, στο οποίο μπορούν να ταφούν οι αφοσιωμένοι οπαδοί της Μπόκα! Το σύνθημα «Μπόκα και μετά θάνατον».
Υπάρχουν κι άλλα πολλά ευτράπελα που δείχνουν τη θεοποίηση ποδοσφαιριστών. Θα κλείσουμε με το πιο πρόσφατο γεγονός παλλαϊκής «λατρείας», ως επιστέγασμα των όσων ήδη αναφέραμε. Είναι η κατάκτηση του κυπέλου στο Μουντιάλ από την Αργεντινή. Η άφιξη των ποδοσφαιριστών της ξεκίνησε μετά τα μεσάνυχτα και διάρκεσε και όλη την άλλη ημέρα με έξαλλες εκδηλώσεις και πανηγύρια. Εκατομμύρια Αργεντινοί ξενύχτησαν στους δρόμους για να υποδεχτούν και να «λατρεύσουν» τους ημίθεους ποδοσφαιριστές μ’ ένα ντελίριο ξέσπασμα. Δεν χρειάζεται να περιγράψουμε τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν, καθώς όλα τα κανάλια με λεπτομέρειες τα μετέφεραν στα σπίτια μας.
Είχαμε ολοκληρώσει το κείμενό μας, όταν ξαφνικά οι τηλεοράσεις σ’ ολον τον κόσμο διέκοψαν τα προγράμματά τους, για να μεταδώσουν την «έκτακτη είδηση» ότι πέθανε στα 82 του ο «βασιλιάς» του ποδοσφαίρου, Πελέ. Οι ηγέτες σχεδόν όλων των κρατών έσπευσαν να υμνήσουν με διθυράμβους τον μεγάλο ποδοσφαιριστή Πελέ. Τα δελτία ειδήσεων αφιέρωσαν για μέρες πολύ χρόνο για να αναφερθούν στη ζωή του. Η χώρα του κήρυξε τριήμερο πένθος και η σορός του τέθηκε για τριήμερο λαϊκό προσκύνημα. Κι αυτό δείχνει ότι το ποδόσφαιρο είναι θρησκεία.
Είχαμε ολοκληρώσει το κείμενό μας, όταν ξαφνικά οι τηλεοράσεις στον κόσμο, διέκοψαν τα προγράμματά τους, για να μεταδώσουν την «΄Εκτακτη Είδηση» ότι, πέθανε στα 82 του ο «βασιλιάς» του ποδοσφαίρου, Πελέ. Οι ηγέτες σχεδόν όλων των κρατών έσπευσαν να υμνήσουν τον Πελέ. Και τα δελτία ειδήσεων αφιέρωσαν για μέρες πολύ χρόνο για να αναφερθούν στη ζωή του. Η χώρα του κήρυξε τριήμερο πένθος και η σορός του τέθηκε για τριήμερο προσκύνημα. Κι αυτό δείχνει ότι το ποδόσφαιρο είναι θρησκεία.
Στα παλιά χρόνια οι ποδοσφαιριστές, όλοι Έλληνες, έπαιζαν με την ψυχή κι ο μισθός τους δεν ήταν παρά ένα πλούσιο γεύμα! Με την πάροδο των ετών ακολούθησε κι αυτό την πτωτική πορεία της παρακμασμένης κοινωνίας μας. Από ερασιτεχνικό, μέσα στα χωματένια γήπεδα, έγινε επαγγελματικό. Οι συνθέσεις όλων των επαγγελματικών ομάδων διακοσμούνται από ονόματα αστέρων του διεθνούς ποδοσφαίρου, που ο καθένας κοστίζει μυθικά ποσά. Οι προπονητές, ξένοι και ντόπιοι, χρυσοπληρώνονται. Από άθλημα ψυχαγωγίας έγινε επιχείρηση με μεγαλομετόχους. Εκατοντάδες αστυνομικών, που ενώ είναι εντεταλμένοι να προστατεύουν τους πολίτες από κακοποιούς, ξοδεύουν ώρες στα γήπεδα. Τα θύματα είναι οι οπαδοί. Ακριβοπληρώνουν το εισιτήριο για να παρακολουθήσουν τους μελανόξανθους ποδοσφαιριστές της … ελληνικής ομάδας. Από την εντεκάδα διακρίνουμε ένα ή δύο και σπάνια τρία ονόματα Ελλήνων! Οι οπαδοί χάνουν τον ύπνο τους, όταν ηττάται η ομάδα τους και οι πιο φανατικοί σπάζουν τα καθίσματα και ό,τι άλλο βρουν μπροστά τους και πολλές φορές συγκρούονται με τους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας. Όσον αφορά δε την Εθνική μας, μία μας φουντώνει τον πατριωτικό οίστρο και μία πέφτει σε ανυποληψία.
Και καθώς ο απλός άνθρωπος βλέπει όλα αυτά τα εξωφρενικά φαινόμενα που συμβαίνουν, διερωτάται: Ποια είναι τα πρότυπα και ποιες είναι οι αξίες του σημερινού ανθρώπου; Όλα έχουν αντιστραφεί. Είναι δυνατόν ο άνθρωπος, που πλάστηκε «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του Θεού», να θεοποιεί και να λατρεύει κάποιους ανθρώπους που έχουν τις δεξιότητες να κλωτσούν μια μπάλα για 90 λεπτά! Ποια είναι τα πρότυπα της νεολαίας μας σήμερα, εκτός από τους ποδοσφαιριστές; Οι τραγουδιστές, οι ηθοποιοί, οι παρουσιάστριες «των πρωινάδικων ή απογευματινάδικων», της πασαρέλας και των survivals και των άλλων σαχλών και αισχρών προγραμμάτων ριάλιτι της τηλεόρασης. Πώς νιώθουν άραγε οι επιστήμονες που πάλιωσαν τα ρούχα τους στα θρανία και τώρα παίρνουν κάθε μήνα μισθό πολύ κατώτερο από εκείνους, οι οποίοι έχουν πανελλήνια προβολή από τα ΜΜΕ και αμείβονται με παχυλούς μισθούς; Πώς αισθάνονται οι άνθρωποι του μόχθου και της βιοπάλης, που δουλεύουν σκληρά και δεν μπορούν να καλύψουν τα βασικά έξοδα της οικογένειας;
Όλα αυτά δεν είναι παρά σύμπτωμα της γενικής ηθικής και πνευματικής σήψης, κατάπτωσης και εξαχρείωσης. Η επικράτηση της αδικίας και της εκμετάλλευσης είναι αποτέλεσμα της αποστασίας και της απομάκρυνσής μας από τον Θεό. Και «δίχως Θεό όλα επιτρέπονται».
Ας μη γελιόμαστε, η κατάσταση αυτή δεν αλλάζει με την αλλαγή της όποιας κυβέρνησης ή της επικράτησης κάποιας ιδεολογίας. Όλα αυτά δεν μπορούν ν’ αλλάξουν τον άνθρωπο που, εκ φύσεως, είναι αμαρτωλός. Μόνο όταν ο άνθρωπος ταπεινωθεί και αναγνωρίσει την αμαρτωλότητα και την ανικανότητά του να σωθεί, και με μετάνοια και πίστη ζητήσει τον Χριστό να έρθει στη ζωή του ως Σωτήρας και Κύριός του, τότε θα υπάρξει ριζική αλλαγή στη ζωή του. Θα έχει νέα θεώρηση των πραγμάτων και νέα νοοτροπία. Τότε θα λατρεύει μόνο τον Θεό και κανένα υποκατάστατό Του.
Είναι καιρός να αναθεωρήσουμε και ας αναπροσαρμόσουμε τις προτεραιότητές μας. Τι είναι εκείνο που αποτελεί την πρώτη έγνοια μας, χωρίς το οποίο δεν θα μπορούμε να ζούμε; Τι είναι αυτό που αγαπάμε περισσότερο, ξοδεύουμε πολύ χρόνο και δίνουμε απλόχερα χρήματα; Τελικά, αυτό είναι που στην πραγματικότητα λατρεύουμε. Η αληθινή λατρεία ορίζεται από τη θέση στην οποία βάζουμε εμείς τον Θεό στον κατάλογο των προτεραιοτήτων μας. Η αληθινή λατρεία είναι θέμα της καρδιάς που εκφράζεται με ζωή αγιότητας.
Διαβάζοντας τα παραπάνω, ίσως να υποθέσετε ότι είμαστε εναντίον του ποδοσφαίρου και των άλλων αθλημάτων. Κάθε άλλο, είμαστε υπέρ του υγιούς αθλητισμού και μακάρι τα παιδιά μας να ξοδεύουν τον χρόνο τους σε κάποιο άθλημα παρά σε αμαρτωλές ενασχολήσεις. Το λάθος είναι, όταν το ποδόσφαιρο ή άλλο άθλημα ή οτιδήποτε άλλο παίρνει τη θέση του Θεού. Ο απόστολος Παύλος μας προτρέπει: «να φεύγετε μακριά από την ειδωλολατρία» (Α΄Κορ. 10:14) και «να προσφέρετε τα σώματά σας θυσία ζωντανή, άγια, τέτοια που να είναι αρεστή στο Θεό, η οποία και αποτελεί την πνευματική σας λατρεία» (Ρωμαίους 12:1).