Ήταν κι αυτός που ζούσε με τα ποιήματα κι όταν ξυπνούσε δεν έφτιαχνε καφέ, παρά ανέπνεε τη μέρα. Καλά πήγαινε, μα...δεν είχε βρει έναν τρόπο αν ήθελε, να αναπνέει τη μέρα ντεκαφεϊνέ.
ΑΦΗ
Είναι στιγμές που απολαμβάνω τον ύπνο σου με τα δάχτυλα, θαμπώνει η αφή, τραχύνονται οι ρώγες και βγάζουν χόρτο. Μα ακόμη τα δάχτυλα μπορούν και σφίγγουν.
ΑΠΩΛΕΙΑ
Η απώλεια δεν είναι μια καινούργια τρύπα. Είναι η γενετική ενεργοποίηση μιας τρύπας που προϋπήρχε.
ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ
Να πούμε ξανά πόσο τρυφερή είναι η καρδιά ενός μαρουλιού: σαν ενός αγοριού που ερωτεύεται ένα άλλο αγόρι.
ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ
Ο άνθρωπος δεν ευθυγραμμίζεται ποτέ με τη φύση του. Πάντα κάτι αφήνει να εξέχει• από την απλή ματαιοδοξία ως το πέος του. Τις πιο πολλές φορές, αυτά τα δύο πάνε μαζί.
ΤΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΧΑΟΣ
Αν δεν υπήρχε το χάος έπρεπε να το εφεύρουμε. Αδύνατο να αναδειχθεί η δομή δίχως την αντίστιξή της.
ΤΟ ΧΑΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ
Το χάος είναι η απόδειξη της τυχαιότητας, της αρχής της ελάχιστης δράσης, του 2ου Θερμοδυναμικού Νόμου...Το χάος είναι η απόδειξη της Φύσης.
ΠΟΙΟ ΧΑΟΣ;
Μα αν κοιτάξεις πιο βαθιά, το χάος δεν είναι καθόλου χάος.
ΤΥΦΛΟΤΗΤΑ
Στην αφή όταν ανατρέξω η όσφρηση δεν είναι μακριά, κι η ακοή συνεπικουρεί. Έτσι αρχίζει να εκδηλώνεται σιγά σιγά, αυτό που λέμε "κατάσταση οικειοθελούς τυφλότητας"
ΕΠΑΝΑΔΙΑΤΥΠΩΣΗ
Θυμάσαι που ξεκρέμαγες τις νότες από κάθε μουσική φράση και τις επαναδιατύπωνες φάλτσα; Αυτές οι νότες δεν ξανακρεμάστηκαν ποτέ.
Η ΠΟΙΗΣΗ
Ποίηση είναι αυτή η επαναδιατύπωση. Και το πώς σκαρφάλωνε ξανά στις κλίμακες, το κάθε σπασμένο τραγούδι.
ΜΑΥΡΑ ΝΕΡΑ
Επίσης ποίηση είναι, εκεί που τα λόγια σε άδειασαν και δεν υπήρχαν ήχοι και μια γριά ίσιωνε τη φούστα της με τις παλάμες, πριν κολυμπήσει στο σκοτάδι. Και τα νερά που μείναν μαύρα ακόμη κι όταν χάραξε. Καλύτερα• να μη τη βλέπουν γυμνή οι ποιητές, γριά γυναίκα.
ΠΟΙΗΤΕΣ
Μα πλέον άφαντοι κι οι ποιητές, δεν εμφανίζονται• ούτε καν για να πιστοποιήσουν την ποίηση, που μόλις αναγνώρισαν ως τέτοια.
ΓΕΝΟΣΗΜΑ, εκδόσεις ΑΩ, 2021
