Είναι ο ένας, ο μοναδικός σου, ο μονάκριβός σου, ο άνθρωπός σου, αυτός που ξύπνησε όλα τα θαμμένα σου συναισθήματα. Αυτός που μπόρεσε να ξεκλειδώσει όλες τις πόρτες και τα παράθυρά σου. Κυρίως, αυτήν την πόρτα που δεν είχες τη δύναμη να αντέξεις να πλησιάσεις και να δεις πως υπήρχε πριν τον βάλεις στη ζωή σου.
Αν πότε η τύχη φέρει στη ζωή σου έναν τέτοιο άνθρωπο, αγκάλιασέ τον σφικτά. Όχι τόσο ώστε να πονέσετε, αλλά τόσο όσο να μπορέσετε να νιώσετε ο ένας τον άλλο, να αγγιχτούν οι σάρκες σας και να ενωθούν οι αύρες σας, να πάρετε ανάσα ο ένας απ’ τον άλλον για να αναπνεύσετε μαζί.
Κι όταν θα κάνετε έρωτα, θα μιλάνε τα σώματά σας, χωρίς να χρειαστεί να πείτε λέξη. Θα στάζετε ηδονή, πάθος και τρυφερότητα. Η λαχτάρα της ένωσής σας θα σας γίνει σκοπός ζωής. Θα αγκαλιάζεστε και θα χάνεστε εκεί. Μια αγκαλιά, γεμάτη συναισθήματα, που πάντα θα ‘ναι εκεί. Θα ζείτε για να υπάρχετε μαζί.
Κι αν καμιά φορά χαθείτε, να αντέχεις, να μπορείς να θυμάσαι. Να ‘σαι δυνατός, να βλέπεις μέσα απ’ τον πόνο. Όσο κι αν αυτός κάποτε ισοπεδώνει και τυφλώνει. Μπροστά του εσύ να γονατάς, να προσκυνάς, να τον φιλάς, μα μη φεύγεις. Μείνε. Θα δεις που θα ψηλώνει η ψυχή σου από αγάπη.
Αυτός ο άνθρωπος, όπως κι αν ήρθαν τα πράγματα, σε έμαθε τι σημαίνει αγάπη, έρωτας, πάθος, τρυφερότητα, νοιάξιμο, ζεστασιά. Όλα αυτά τα έμαθες μέσα από ‘κείνον, σου τα έδειξε το πρόσωπό του. Μόνο για αυτά αξίζει να τον τιμάς για όλη σου τη ζωή. Νιώσατε, δώσατε, πονέσατε κι αυτό αρκεί που το ξέρεις εσύ κι αυτός για να μη χαθεί. Μια τέτοια ιστορία, ακόμα κι αν ποτέ τελειώσει, θα σου αφήσει μαθήματα αιώνια.
Κράτησέ τα όλα∙ αναμνήσεις, φιλιά, πάθος, έρωτα, χάδια, μυρωδιές, πόνο, πίκρα, δάκρυ, λάθη, αποκλίσεις, συγγνώμες, μα πάνω απ’ όλα την αγάπη. Τα συναισθήματα μην τα πετάξεις στου χρόνου τον αέρα, μην τα σκορπίσεις. Φύλαξέ τα καλά, δώσε τους μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά και το μυαλό σου. Να θυμάσαι ότι από όλα εκείνα θα κρατιέται η ψυχή σου για να αντέχει, όσο ζεις μακριά απ’ τον ένα σου, τον μοναδικό σου.
Μη φοβηθείς. Η αγάπη θα ‘ναι εκεί, μονάχα τα σώματα για λίγο χάνονται. Τέτοιες συνδέσεις, όμως, δε χάνονται πότε. Έτσι μου είπαν κάποτε, και μάλλον δεν κορόιδευαν.
Μέχρι τότε, να τον αγαπάς, να τον εκτιμάς και να προσεύχεσαι για τον μοναδικό σου. Καλή αντάμωση και καλή λευτεριά.
Κοραλία Παππά – pillowfights.gr