Ο ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΟΔΑ
Ιδιαίτερα συγκινημένος ο Απόστολος Πόδας εκφώνησε τον επικήδειο λόγο, όπου σκιαγράφησε την πολυσχιδή προσωπικότητα και τη εν ζωή διαδρομή του, επισημαίνοντας:
«Αγαπημένε μας Αλέκο.
Η Κατερίνη και η Πιερία γενικότερα σου απευθύνει τον ύστατο χαιρετισμό, στη δύσκολη τούτη ώρα του τελευταίου και πολύ θλιβερού αποχαιρετισμού.
Απλοί προσκυνητές στο σκήνωμά σου, εμείς οι φίλοι σου και συνοδοιπόροι στο αέναο παραγωγικό ταξίδι στα μονοπάτια της προσφοράς σου, που μας άφησες ως παρακαταθήκη.
Μετά τα χρόνια της νιότης που έζησες εδώ στη Νάουσα, την ηρωική, τη Νάουσα της ομορφιάς, της φιλοξενίας, των χρωμάτων και των αρωμάτων, συνεχίζεις ως επιχειρηματίας στα μέσα της δεκαετίας του ΄60 στην δεύτερη πατρίδα σου, την Κατερίνη.
Γρήγορα ξεδίπλωσες και ανέδειξες την πολυσχιδή προσωπικότητα σου με ότι καταπιάστηκες, αποτυπώνοντας το στίγμα του ανθρώπου της δημιουργίας, της προκοπής, του αλτρουισμού και της ανιδιοτελούς προσφοράς.
Αγαπημένε μας Αλέκο.
Ήσουν πρωτοπόρος πέρα από την επιχειρηματική σου πορεία και την καταξίωσή σου ως πρόεδρος του Ελληνικού τομέα του παγκόσμιου δικτύου ανθοπωλών INTERFLORA, στα κοινωνικά δρώμενα, στον πολιτισμό και στον αθλητισμό, με ιδιαίτερη έμφαση στο μπάσκετ.
Είναι το άθλημα που αγάπησες, καταξίωσες και ανέδειξες. Ένα χρόνο μετά την ίδρυση του τμήματος καλαθόσφαιρας στον Σύνδεσμο Φιλάθλων Κατερίνης «Ο Πιερικός», αναλαμβάνεις ως έφορος τη λειτουργία του. Αφού μας έμαθες να αγαπήσουμε πιότερα το άθλημα, πέτυχες να οδηγήσεις την ομάδα στην τότε πρώτη εθνική κατηγορία την περίοδο 1982-1983. Αξιοζήλευτη επιτυχία, παρά που σίγουρα σε απογοήτευσαν οι επιλογές στη συνέχεια κάποιων απερίγραπτων παραγόντων, να αποδυναμώσουν το μπασκετικό τμήμα του Πιερικού, αλλά εσύ ήσουν πάντα το στήριγμα του συλλόγου. Πρωτοστατείς παράλληλα και στην μετέπειτα συνένωση Πιερικού-Αρχελάου, πιστεύοντας στη δύναμη της συλλογικής ενότητας.
Για όλα αυτά δικαίως απεκλήθης ως ο πρύτανης και πατριάρχης του Πιερικού μπάσκετ.
Ιδιαίτερα συγκινημένος ο Απόστολος Πόδας εκφώνησε τον επικήδειο λόγο, όπου σκιαγράφησε την πολυσχιδή προσωπικότητα και τη εν ζωή διαδρομή του, επισημαίνοντας:
«Αγαπημένε μας Αλέκο.
Η Κατερίνη και η Πιερία γενικότερα σου απευθύνει τον ύστατο χαιρετισμό, στη δύσκολη τούτη ώρα του τελευταίου και πολύ θλιβερού αποχαιρετισμού.
Απλοί προσκυνητές στο σκήνωμά σου, εμείς οι φίλοι σου και συνοδοιπόροι στο αέναο παραγωγικό ταξίδι στα μονοπάτια της προσφοράς σου, που μας άφησες ως παρακαταθήκη.
Μετά τα χρόνια της νιότης που έζησες εδώ στη Νάουσα, την ηρωική, τη Νάουσα της ομορφιάς, της φιλοξενίας, των χρωμάτων και των αρωμάτων, συνεχίζεις ως επιχειρηματίας στα μέσα της δεκαετίας του ΄60 στην δεύτερη πατρίδα σου, την Κατερίνη.
Γρήγορα ξεδίπλωσες και ανέδειξες την πολυσχιδή προσωπικότητα σου με ότι καταπιάστηκες, αποτυπώνοντας το στίγμα του ανθρώπου της δημιουργίας, της προκοπής, του αλτρουισμού και της ανιδιοτελούς προσφοράς.
Αγαπημένε μας Αλέκο.
Ήσουν πρωτοπόρος πέρα από την επιχειρηματική σου πορεία και την καταξίωσή σου ως πρόεδρος του Ελληνικού τομέα του παγκόσμιου δικτύου ανθοπωλών INTERFLORA, στα κοινωνικά δρώμενα, στον πολιτισμό και στον αθλητισμό, με ιδιαίτερη έμφαση στο μπάσκετ.
Είναι το άθλημα που αγάπησες, καταξίωσες και ανέδειξες. Ένα χρόνο μετά την ίδρυση του τμήματος καλαθόσφαιρας στον Σύνδεσμο Φιλάθλων Κατερίνης «Ο Πιερικός», αναλαμβάνεις ως έφορος τη λειτουργία του. Αφού μας έμαθες να αγαπήσουμε πιότερα το άθλημα, πέτυχες να οδηγήσεις την ομάδα στην τότε πρώτη εθνική κατηγορία την περίοδο 1982-1983. Αξιοζήλευτη επιτυχία, παρά που σίγουρα σε απογοήτευσαν οι επιλογές στη συνέχεια κάποιων απερίγραπτων παραγόντων, να αποδυναμώσουν το μπασκετικό τμήμα του Πιερικού, αλλά εσύ ήσουν πάντα το στήριγμα του συλλόγου. Πρωτοστατείς παράλληλα και στην μετέπειτα συνένωση Πιερικού-Αρχελάου, πιστεύοντας στη δύναμη της συλλογικής ενότητας.
Για όλα αυτά δικαίως απεκλήθης ως ο πρύτανης και πατριάρχης του Πιερικού μπάσκετ.
Με την προσωπικότητά σου συνέβαλες στο να φιλοξενηθούν στην Πιερία, κορυφαίες αθλητικές και όχι μόνο, διοργανώσεις
Είχα την μοναδική ευκαιρία να συνεργαστώ μαζί σου και με τη γνώση, ικανότητα και εμπειρία σου πορεύτηκα διοικώντας το νέο σύλλογο της Κατερίνης. Όλη η οικογένεια της Πιερικής καλαθόσφαιρας σου οφείλει πολλά και σε ευχαριστούμε για αυτό.
Και όχι μόνο ο αθλητισμός. Αλήθεια ποιος μπορεί να λησμονήσει την άοκνη και ανιδιοτελή σου προσφορά στα περί του πολιτισμού.
Είχα την μοναδική ευκαιρία να συνεργαστώ μαζί σου και με τη γνώση, ικανότητα και εμπειρία σου πορεύτηκα διοικώντας το νέο σύλλογο της Κατερίνης. Όλη η οικογένεια της Πιερικής καλαθόσφαιρας σου οφείλει πολλά και σε ευχαριστούμε για αυτό.
Και όχι μόνο ο αθλητισμός. Αλήθεια ποιος μπορεί να λησμονήσει την άοκνη και ανιδιοτελή σου προσφορά στα περί του πολιτισμού.
Στην κρίσιμη καμπή της πορείας της Εταιρείας Πιερικών Μελετών-Εστία Πιερίδων Μουσών Κατερίνης, με την παρεμβατική σου υποστήριξη συμβάλλεις στο να ορθοποδήσει ο σύλλογος θεματοφύλακας του πνεύματος και της τέχνης στην Πιερία και με την διορατικότητα που σε διήγε, αποτελείς ιδρυτικό μέλος του Οργανισμού Φεστιβάλ Ολύμπου, διαβλέποντας ότι έτσι θα αξιοποιηθεί καθοριστικά ο αρχαιολογικός και ιστορικός πλούτος στα ριζά του Ολύμπου και των Πιερίων.
Τούτη την τραγική ώρα, εκφράζοντας και τα συναισθήματα των συντοπιτών μου, σου απευθύνουμε το ύστατο χαίρε. Το έργο σου αποτελεί για εμάς παρακαταθήκη. Και ως τέτοιο οφείλουμε να το συνεχίσουμε. Σε αποχαιρετούμε σε αυτό το ταξίδι προς τις Αιώνιες Μονές με τα εκφραστικότερα ανθρώπινα συναισθήματα. Σου δηλώνουμε ότι το όνομά σου θα επιδιώξουμε με βεβαιότητα να κοσμεί σε κάποια από τις γωνιές της Κατερίνης, εκεί που έδωσες το είναι σου.
Από εδώ και πέρα η Πιερία γίνεται φτωχότερη.
Αλλά, αγαπημένε μας Αλέκο, να είσαι βέβαιος ότι η ρήση, ότι οι νεκροί πεθαίνουν μόνον όταν λησμονιούνται, θα αποτελεί για εμάς σκέψη και πυξίδα, γιατί απλά σου δηλώνουμε ότι δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.
Καλό παράδεισο αείμνηστε Αλέξανδρε Τσιώτσιο. Να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει το Ναουσιώτικο χώμα, από όπου θα ατενίζεις τη δεύτερη πατρίδα σου, την Κατερίνη.
Και ένα προσωπικό ευχαριστώ, που ως παιδί με είχες δίπλα σου στο κρισιμότερο αγώνα της ομάδας μπάσκετ του Πιερικού.»
Τούτη την τραγική ώρα, εκφράζοντας και τα συναισθήματα των συντοπιτών μου, σου απευθύνουμε το ύστατο χαίρε. Το έργο σου αποτελεί για εμάς παρακαταθήκη. Και ως τέτοιο οφείλουμε να το συνεχίσουμε. Σε αποχαιρετούμε σε αυτό το ταξίδι προς τις Αιώνιες Μονές με τα εκφραστικότερα ανθρώπινα συναισθήματα. Σου δηλώνουμε ότι το όνομά σου θα επιδιώξουμε με βεβαιότητα να κοσμεί σε κάποια από τις γωνιές της Κατερίνης, εκεί που έδωσες το είναι σου.
Από εδώ και πέρα η Πιερία γίνεται φτωχότερη.
Αλλά, αγαπημένε μας Αλέκο, να είσαι βέβαιος ότι η ρήση, ότι οι νεκροί πεθαίνουν μόνον όταν λησμονιούνται, θα αποτελεί για εμάς σκέψη και πυξίδα, γιατί απλά σου δηλώνουμε ότι δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.
Καλό παράδεισο αείμνηστε Αλέξανδρε Τσιώτσιο. Να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει το Ναουσιώτικο χώμα, από όπου θα ατενίζεις τη δεύτερη πατρίδα σου, την Κατερίνη.
Και ένα προσωπικό ευχαριστώ, που ως παιδί με είχες δίπλα σου στο κρισιμότερο αγώνα της ομάδας μπάσκετ του Πιερικού.»
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
Ρεπορτάζ: Περικλής Χατζηγιάννης