"Μακρυά, από μένα, φεύγεις, ώραΚαι το φτεροκόπημα σου με πληγώνει ακόμα.
Μόνος; Τι να το κάμω πια το στόμα;
Τί τη νύχτα μου,τώρα;
Δεν έχω σπίτι, δεν έχω αγαπημένη,
γωνιά δεν έχω τη ζωή μου ν' ακουμπήσει.
Το κάθε τι που του δίνομαι,
πλουταίνει και θα με σπαταλήσει."