Το χρυσάφι
Ποίημα του Μίλτου Σαχτούρη (1919- 2005):
¨Κάποτε
¨Κάποτε
θὰ σταματήσουμε
σὰ μιὰ γαλάζια ἅμαξα
μέσ᾿ στὸ χρυσάφι
δὲ θὰ μετρήσουμε τὰ μαῦρα ἄλογα
δὲ θά ῾χουμε τίποτα ν᾿ ἀθροίσουμε
δὲ θά ῾χουμε πιὰ τίποτα
γιὰ νὰ μοιράσουμε/ κρατώντας
ἕνα ξύλο/ θὰ περάσουμε
μέσ᾿ ἀπ᾿ τὴ μαύρη τρύπα
τοῦ ἥλιου/ ποῦ θὰ καίει¨
σὰ μιὰ γαλάζια ἅμαξα
μέσ᾿ στὸ χρυσάφι
δὲ θὰ μετρήσουμε τὰ μαῦρα ἄλογα
δὲ θά ῾χουμε τίποτα ν᾿ ἀθροίσουμε
δὲ θά ῾χουμε πιὰ τίποτα
γιὰ νὰ μοιράσουμε/ κρατώντας
ἕνα ξύλο/ θὰ περάσουμε
μέσ᾿ ἀπ᾿ τὴ μαύρη τρύπα
τοῦ ἥλιου/ ποῦ θὰ καίει¨
Φωτ. από τον τόμο ¨Πιερίδων Στέφανος¨
https://olymposvoice.blogspot.com
Επιμέλεια Κειμένου: Μαρία Σ. Καρανίκα, Αρχαιολόγος- Υποψήφια Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Κρήτης