Ή μήπως δεν αποτελεί εθνοκάθαρση και πολιτιστική γενοκτονία, ο εξανδραποδισμός των 200.000 Ελλήνων της Βόρειας Κύπρου; Στην περιοχή μας, η Ιστορία με κεφαλαίο Ι, και όχι η “μικρή ιστορία” της καθημερινότητας, συνεχίζει να γράφεται με τα υλικά της μεγάλης διάρκειας. Στην Παλαιστίνη, στο Κοσσυφοπέδιο και τη Σερβία, στην Κύπρο, στη Συρία, στο Ιράκ, στο Κουρδιστάν, αίμα, δάκρυα και εξανδραποδισμός, “εθνοκαθάρσεις” και γενοκτονίες, βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη και όσοι επιχειρούν τη λήθη της ιστορίας στις μεγάλες και “βαριές” της συνιστώσες προετοιμάζουν νέες καταστροφές.
Το αντιθετικό δίπολο τουρκικός επεκτατισμός-ελληνική αντίσταση που διαμορφώνεται ήδη από τη Μάχη του Ματζικέρτ το 1071 δεν θα εξαλειφθεί παρά μόνον εάν σιγήσει κάποτε ο τουρκικός επεκτατισμός, από την αντίστασή μας και με την απελευθέρωση των υπόδουλων λαών, των Κούρδων κατ’ εξοχήν, ή εάν σβήσει κάθε αντίσταση και εξαφανιστούμε. Και αυτό επί της ουσίας μάς καλούν να πράξουμε οι οπαδοί της ιστορικής αμνησίας.
Προτάσσοντας έναν “μικρό” ελληνισμό, χωρίς ιστορικό βάθος, οι “τεμπέληδες της άγονης κοιλάδας” μπορούν να πανηγυρίζουν πως “το κράτος του 1830 τριπλασιάστηκε”, και όλα πάνε καλά στον καλύτερο δυνατό οξφορδιανό κόσμο. Γι’ αυτό και είναι τόσο ευχαριστημένοι από τον εαυτό τους και την παρέα τους.
Δυστυχώς όμως για τους οπαδούς της αμνησίας ο μόνος τρόπος επιβίωσης του ελληνικού και του κυπριακού κράτους, όχι για το μακρινό μέλλον, αλλά άμεσα, για τις δεκαετίες που ακολουθούν, είναι ο “μεγαλοϊδεατισμός” που τόσο εξορκίζουν. “Μεγάλη Ιδέα” που δεν αφορά πλέον τις χαμένες πατρίδες μας, αλλά την Κύπρο, το Αιγαίο και προπαντός τη συνείδηση της ιστορικής συνέχειας που κάνει τους Έλληνες να αποτελούν ακόμα μια μεγάλη δύναμη στο πεδίο της ιστορίας και του πολιτισμού.
Λήθη της γενοκτονίας
Και οι Εγγλέζοι “αμερόληπτοι ιστορικοί” που κατακλύζουν εκδόσεις και ΜΜΕ, καθώς και οι μικροελλαδίτες απόγονοι εκείνων που μας κατέστρεψαν στη Μικρά Ασία, προσπαθούν λυσσαλέα να σβήσουν το ιστορικό μας βάθος. Έτσι, ως ένα απλό βαλκανικό κρατίδιο, θα χωνευτούμε πολύ πιο εύκολα στη σκόνη της ιστορίας.
Όποιος επιθυμεί τη λήθη της “γενοκτονίας” απεργάζεται –από ιδεολογική τύφλωση ή/και δουλοφροσύνη– την ολοκλήρωση της εθνοκάθαρσης! Ίσως όχι τη βίαιη εκδίωξη του συνόλου των υπολοίπων Ελλήνων –αρχικώς την εκδίωξη “μόνο” των Κυπρίων, των Θρακιωτών και των Αγαιοπελαγιτών· εν συνεχεία διά της απειλής και της εσωτερίκευσης του φόβου, τη μεταβολή του ελληνικού κράτους σε κράτος υποτελές στο “σουλτανάτο της Άγκυρας”· και, τελικώς, στο οριστικό ξερίζωμα του ελληνισμού μέσω της μετανάστευσης των Ελλήνων και της σταδιακής υποκατάστασής τους από μουσουλμανικούς πληθυσμούς.
Και μόνον ένας “α-χρονικός ιστορικισμός”, η συνείδηση δηλαδή πως η μάχη που άνοιξε στη δεκαετία του 1910 η Μεγάλη Ιδέα, το “22”, συνεχίζεται, και μόνον αυτή μπορεί να μας επιτρέψει να αντισταθούμε, τουλάχιστον στις δεκαετίες που έρχονται.
πρωτοδημοσιεύτηκε στο slpress.gr