τρόπο, λες και ήταν απόλυτα φυσικό- στον επίσημο ιστότοπο της Τουρκικής προεδρίας ,
αυτή ντε που εικονίζει τον Σουλτάνο Ερντογάν να υπογράφει το βιβλίο επισκεπτών στο Πανεπιστήμιο Εθνικής Άμυνας, ενώ στο φόντο εμφανίζεται μεγάλος κορνιζαρισμένος χάρτης όπου αποτυπώνονται οι ενδόμυχες αλλά ανεκπλήρωτες επιθυμίες τhς Άγκυρας….. εντυπωσιακή. Συγκινήθηκα ειλικρινά. Δάκρυσα.
Τι θα πει «τι έδειχνε ο χάρτης»; Τη «γαλάζια πατρίδα» του μυαλού του Σουλτάνου βρε σεις. Μια έκταση κοντά μισό εκατομμύριο τετραγωνικών χιλιόμετρων. Που ενσωματώνει ύδατα γύρω από τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, τα Δωδεκάνησα, θαλάσσιο χώρο ανατολικά της Κρήτης και τμήμα των Κυκλάδων. Παραλίγο να συμπεριλαμβάνει και την Ιεράπετρα. Και τον Άγιο Νικόλαο. Και πιο πάνω παρατήρησα να λείπουν η Άνδρος και η Τήνος.
Έχουμε τρελαθεί τελείως ή είναι η εντύπωσή μου; Θα μου πεις βέβαια ότι «Ερντογάν είναι αυτός, ό,τι θέλει λέει, ό,τι θέλει κάνει» και κανείς δεν φαίνεται να τον παίρνει σοβαρά, αποδίδοντας τις ενέργειες και συμπεριφορές του σε « επικοινωνιακά κόλπα». Υπήρξε βέβαια απάντηση – και αυστηρή μάλιστα- με μήνυμα Δένδια σε Ερντογάν για τον χάρτη, με τη φράση; «Τα σύνορα δεν καθορίζονται με όποιον χάρτη ζωγραφίζει ο καθένας». Φυσικά και δεν θα πω εγώ στην κυβέρνηση και στον υπουργό τι να κάνει και τι να πει. Αλλά η δήλωση Δένδια, λιγόλογη, προσεκτικά διατυπωμένη και με άκρως διπλωματική γλώσσα, δεν μού ήταν αρκετή.
Ενδεχομένως θα ακολουθήσουν και άλλες ενέργειες – το εύχομαι- οι οποίες, φυσιολογικά, βρίσκονται στο στάδιο της απόφασης και της διαμόρφωσης γιατί το θέμα της συμπεριφοράς των γειτόνων και συμμάχων μας είναι πλέον πολύ σοβαρό και δεν πιστεύω ότι προσφέρεται για να κάνουμε σχόλια, να γράφουμε άρθρα και αναλύσεις και να διακωμωδούμε καταστάσεις. Λες – δηλαδή- και ο Σουλτάνος άλλη δουλειά κι άλλο «ζόρι» δεν έχει παρά να ακούει τι λέει η ελληνική τηλεόραση ή τι γράφουν οι Έλληνες αρθρογράφοι.
Το ζήτημα είναι πολύ λεπτό κυρίως γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που ο Τούρκος ηγέτης το …παραξηλώνει οξύνοντας , για τους δικούς του, εσωτερικούς, ίσως και διεθνούς διπλωματίας λόγους. Γι αυτό και σταματώ. Ωστόσο με θίγει και με ενοχλεί ως άνθρωπο, ως δημοσιογράφο που έχει θητεύσει και στην πολιτική και – κυρίως- ως ‘Ελληνα να αντιμετωπίζομαι ως σκουπίδι.