21.12.25

Σαν σήμερα 21 Δεκεμβρίου: Το «ριφιφί του αιώνα» – Η πιο μυστηριώδης διάρρηξη τράπεζας στην Ελλάδα παραμένει ανεξιχνίαστη

Στις 21 Δεκεμβρίου 1992 αποκαλύπτεται μια υπόθεση που θα περάσει στην ελληνική εγκληματολογική ιστορία ως το πιο αριστοτεχνικό και ανεξιχνίαστο «ριφιφί» που έγινε ποτέ. Κάτω από το υποκατάστημα της Τράπεζας Εργασίας στην οδό Καλλιρρόης, στην Αθήνα, είχε στηθεί επί εβδομάδες μια επιχείρηση που θύμιζε κινηματογραφικό σενάριο και άφησε πίσω της περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις.

Οι υπάλληλοι της τράπεζας επέστρεψαν εκείνο το πρωινό στη δουλειά τους μετά το Σαββατοκύριακο, λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα. Τίποτα δεν προμήνυε τι θα ακολουθούσε. Το υποκατάστημα ήταν κλειστό για δύο ημέρες, η κεντρική είσοδος άθικτη, οι χώροι κανονικοί. Μέχρι τη στιγμή που άνοιξε το θησαυροφυλάκιο.

Το θησαυροφυλάκιο που είχε ήδη «αδειάσει»

Η εικόνα ήταν σοκαριστική. Εκατοντάδες θυρίδες είχαν παραβιαστεί με χειρουργική ακρίβεια. Από τις 1.151 θυρίδες, οι 301 είχαν ανοιχτεί και το περιεχόμενό τους είχε εξαφανιστεί. 
Κοσμήματα, μετρητά, τίτλοι, πολύτιμα αντικείμενα, με τη συνολική λεία να εκτιμάται σε ποσό που άγγιζε τα 5 δισεκατομμύρια δραχμές.

Το ακόμα πιο εντυπωσιακό στοιχείο ήταν ο τρόπος πρόσβασης. Οι δράστες δεν μπήκαν ποτέ από την τράπεζα. Είχαν ανοίξει μια υπόγεια σήραγγα μήκους περίπου 25 μέτρων, ξεκινώντας από την κοίτη του Ιλισού, κάτω από την οδό Καλλιρρόης. 
Το τούνελ ήταν κατασκευασμένο με τέτοια ακρίβεια ώστε να πληροί κανόνες στατικής ασφάλειας, με υποστυλώματα, φωτισμό και αυτοσχέδιες ράγες για τη μεταφορά των μπάζων.

Συναγερμοί που χτύπησαν αλλά αγνοήθηκαν

Κατά τη διάρκεια εκείνου του Σαββατοκύριακου, οι συναγερμοί της τράπεζας είχαν ενεργοποιηθεί. Ωστόσο, θεωρήθηκε πως επρόκειτο για τεχνική βλάβη. Δεν υπήρχε ένδειξη παραβίασης της εισόδου και ο έλεγχος που έγινε δεν αποκάλυψε κάτι ύποπτο. Οι δράστες είχαν όλο τον χρόνο με το μέρος τους.

Οι εκτιμήσεις της Αστυνομίας ανέφεραν ότι η διάνοιξη της σήραγγας απαιτούσε από αρκετές ημέρες έως και μήνες εργασίας. Κι όμως, κανείς από τους κατοίκους της περιοχής δεν αντιλήφθηκε τι συνέβαινε κάτω από τα πόδια τους. Άνθρωποι με ρούχα εργασίας, που κινούνταν στην περιοχή σαν να επρόκειτο για συνηθισμένες τεχνικές εργασίες, δεν προκάλεσαν την παραμικρή υποψία.

Έρευνες, σενάρια και ένα μυστήριο που βάθυνε

Η υπόθεση προκάλεσε τεράστια κινητοποίηση. Λίγες εβδομάδες αργότερα, σε παραθαλάσσια περιοχή της Βραυρώνας εντοπίστηκαν πεταμένα έγγραφα, κοσμηματοθήκες και αντικείμενα χωρίς αξία για τους δράστες. Ήταν το μοναδικό απτό εύρημα που συνδέθηκε με τη διάρρηξη.

Ακολούθησαν θεωρίες για διεθνή εγκληματικά δίκτυα, οργανωμένες μαφίες, ακόμα και εμπλοκή τρομοκρατικών οργανώσεων. Τίποτα δεν αποδείχθηκε. Το 1994, κρατούμενος προχώρησε σε καταγγελίες, εμπλέκοντας τραπεζικά στελέχη και επιχειρηματίες. Οι αποκαλύψεις του οδήγησαν σε συλλήψεις και προφυλακίσεις, όμως λίγο αργότερα ανακάλεσε τα πάντα.

Το 1995, με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, όλοι οι κατηγορούμενοι απαλλάχθηκαν. Η υπόθεση έκλεισε δικαστικά, όχι όμως και στη συλλογική μνήμη.

Μια διάρρηξη που παραμένει ανοιχτή ως ερώτημα

Περισσότερα από τριάντα χρόνια μετά, το «ριφιφί» της Τράπεζας Εργασίας εξακολουθεί να θεωρείται μοναδικό. Κανείς δεν καταδικάστηκε, τα χρήματα δεν βρέθηκαν, οι δράστες δεν ταυτοποιήθηκαν ποτέ. Η ακρίβεια του σχεδιασμού, η ψυχραιμία της εκτέλεσης και η πλήρης απουσία αποδεικτικών στοιχείων το καθιστούν μια από τις πιο μυστηριώδεις υποθέσεις στην ιστορία της ελληνικής εγκληματολογίας.

ΠΗΓΗ https://www.newsbeast.gr