Πληροφορίες αναφέρουν πως οι συναυλίες που πραγματοποιούνταν στο χώρο σταματούν και θα υπάρξει αναμόρφωση του χώρου για άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις, κάτι που ακόμη δεν έχει επισημοποιηθεί.
Υπενθυμίζεται πως ο Μύλος είχε μπει σε περιπέτεια με συνεχείς πλειστηριασμούς με τιμή εκκίνησης στις 990.000 ευρώ από το Μάιο του 2023 και αλλεπάλληλες αναστολές.
Ο Μύλος, υπήρξε για μισό αιώνα μεγάλη αλευροβιομηχανική μονάδα με ιδρυτές αλευροβιομήχανους πρόσφυγες από τις Σαράντα Εκκλησιές της Ανατολικής Θράκης. Ιδρυτής του μύλου ήταν ο Γεώργιος Χατζηγιαννάκης, που ήρθε ως πρόσφυγας το 1924 από την Ανατολική Θράκη μετά τη μικρασιατική καταστροφή. Η οικογένεια Χατζηγιαννάκη είχε παράδοση στην αλευροβιομηχανία μια και ο πατέρας του διατηρούσε ως την ανταλλαγή των πληθυσμών μεγάλο αλευρόμυλο στις Σαράντα Εκκλησιές της Ανατολικής Θράκης. Ο Χατζηγιαννάκης συνεταιρίστηκε με τον επίσης Θρακιώτη πρόσφυγα Μιλτιάδη Αλτιναλμάζη από την Αδριανούπολη, που ίδρυσαν την εταιρία «Αλτιναλμάζης - Χατζηγιαννάκης». Την εποχή της ακμής του, γύρω στα 1930, άλεθε 60 τόνους άλευρα την ημέρα και ήταν περίφημος σε όλη την Ελλάδα για τα προϊόντα του. Άρχισε τη λειτουργία του το 1924 και με διακοπή στη διάρκεια της κατοχής, σταμάτησε οριστικά το 1986.
Μετατράπηκε σε πολυχώρο ψυχαγωγίας στις αρχές του 1990 και για αρκετά χρόνια ήταν σήμα κατατεθέν της καλλιτεχνικής Θεσσαλονίκης. Το πιο σημαντικό ήταν ότι ο μύλος στη νέα του χρήση διατήρησε με σεβασμό μεγάλα τμήματα του παλιού βιομηχανικού εξοπλισμού που εντυπωσίαζε τους θαμώνες του. Αυτή η εργασία αλλαγής χρήσης του κτηρίου με τη διατήρηση του παλιού εξοπλισμού κέρδισε ευρωπαϊκό βραβείο. Ήταν η πρώτη πετυχημένη μετατροπή μεγάλου βιομηχανικού συγκροτήματος σε κέντρο πολιτισμού και διασκέδασης, που στάθηκε πανελλήνιο πρότυπο για την αλλαγή χρήσης παλιών κτηρίων.
Στην νέα εποχή του πολυχώρου του Μύλου αναφέρεται σε ανάρτησή του πριν από λίγες ημέρες εκ των ιδρυτών και διοργανωτών του Reworks, Αναστάσιος Διόλατζης.
Συγκεκριμένα ο κ. Διόλατζης γράφει:
Συναισθηματικά φορτισμένος μιας και ακόμη χώρος πολιτισμού αλλάζει χρήση. ο Μύλος ήταν το μέρος που δημιουργήθηκε το Reworks Festival και σπίτι του για αρκετά χρόνια. Μοναδικές στιγμές περάσαμε εκεί, στιγμές ιστορικές. Βαβυλωνία, κλαμπ, φιλί, ξυλουργείο, γυάλινο, ουζερί, γκαλερί.. Από το πρώτο μπιτ στον χώρο, τις έκθεσεις του Κωσταντίνου Ρήγου τις πρωτες χρονιές, στους εκατοντάδες καλλιτέχνες που παρουσιάστηκαν στους χώρους του κατα την διάρκεια του φεστιβάλ, τι ζήσαμε εκεί πραγματικά. Ο Μύλος δεν ήταν το σπίτι μας μόνον για το reworks. Εκεί τρέξαμε συναυλίες, πολλά από τα party μας aesthetics και διάφορες ακόμη δράσεις με τελευταία την συναυλία των darkside πέρσι.
Θα μου λείψει πολύ. Θα μου λείψουν οι όμορφοι χώροι του, η κληρονομιά του, η μυρωδιά του. Θα μου λείψουν εκείνα τα πρωινά του reworks όταν αναλάμβανα την ευθύνη του επιλόγου του φεστιβάλ και του να κλείσει η δραστηριότητα των 6 stages με τον όσο καλύτερο τρόπο μπορούσα.
Τελικά αντί για αυτή την προσοχή, και εκείνος έλαβε μια άλλη προσοχή και θα γίνει κάτι άλλο. Δεν ξέρω τι θα είναι αυτό, άκουσα διάφορα αλλά προσωπικά δεν με ενδιαφέρει. Με ενδιαφέρει που ακόμη ένας χώρος πολιτισμού χάθηκε. Οπως η Βιλκα, το Φιξ και ποιος ξέρει τι ακολουθεί ακόμη...
Μπορεί να μην το εχουμε συνειδητοποιήσει ακομη αλλά ο Μύλος θα λείψει από όλους μας. Και θα λείψει πολύ.
Την Ανδρέου Γεωργίου δεν ξέρω αν θα έχω την ψυχολογικη δυνατότητα να την διασχίσω όταν θα ξεκινήσουν οι εργασίες " ανάπλασης" και διαμόρφωσης του χώρου στην νέα του χρήση . Καθε φορα που διασχιζω την 26ης στο υψος της ΒΙΛΚΑ γυρνω το κεφαλι, δεν αντεχω να αντικρίζω την κατάντια και τον μαρασμο με τις εκει «εργασιες» και σίγουρα και εκεινης δεν της αξιζουν . Θα ελπίζω να γίνει κάτι όμορφο και να έχει μια καλή συνέχεια , είναι το λιγότερο που του αξίζει του Μύλου. Σε εμένα πάντως θα μείνουν χαραγμένα εκείνα τα κτίρια και τα δωμάτια, τα σκαλιά, οι ήχοι που δημιουργήθηκαν, τα όμορφα φυτά του, τα ιστορικά του βαγόνια.
Ολες οι στιγμές που ζήσαμε εκεί.