
Ένα ενδιαφέρον εικαστικό καλοκαίρι ,στο Παρίσι κοντά στο ποτάμι, δίπλα από την Παναγία Παρισιων , εκεί που παλιά όνειρα παίρνουν εκδίκηση. Εργαστήρι ανοιχτό των χρωμάτων ,των χαράξεων και των ΠΟΙΚΙΛΩΝ συναισθημάτων ..ένας τόπος ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΩΝ για την αξιάδα, τόπος ευχών για το αίσιο μέλλον .
Ο χώρος περιφρουρείται από ποιητές του μέλλοντος χρόνου του «πριν «και από τους μελλούμενους"
THE OFFIC GALLERY -Paris 10,rue de Maître Albert, 75005 Paris
12 PIERES a NOTRE DAME de Paris HEURE
4 ποιητές Θεσσαλονίκης και
3 ποιητές στους πρόποδες του Ολύμπου
Διαβάζει την ποίηση και τραγουδά Λιτοχωρινα Δημοτικά Τραγούδια με το ακορντεόν του ο Αστέρης Γκέκας
1 Γιώργος Θέμελης
2.Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου
3Ανέστης Ευαγγέλου
4. Αλέξης Τραϊανός
5.ΘεοΧάρης Μπικηροπουλος
6.Σάκης Στρογγύλης
7 Θάνος Κυρίτσης .
Έναρξη της έκθεσης, που θα διαρκέσει 35 μέρες ως 14/8.
Οι συναντήσεις με αγαπημένα πρόσωπα συμπληρώνουν την χαρα απο τους αγαπητούς φιλότεχνους επισκέπτες .
Αν ήμουν χορογράφος,
Τάσος Α. Γκέκας
Εκδόσεις Οδός Πανός
A Paris…..
Το βράδυ της Κυριακής που φέραμε τα τελευταία έργα από το αεροδρόμιο στα σκαλιά της γκαλερυ καθόταν αγκαλιά ένα νέο ζευγάρι …..Ρομαντικό Παρίσι …..είπα ,ευτυχώς δεν πειράχτηκε ο Έρωτας ισαμε τώρα ….
Το πρώτο πραγμα που έκανε ο θεός ήταν η ΑΓΑΠΗ ..έγραψε ο ποιητής μας Γ.Σεφέρης
.Δευτέρα …
βροχή ,δροσιά και λίγο κρύο ,αρχίσαμε το στήσιμο της έκθεσης.Μια γκαλερυ που μαζί με τα clear μέρη της σε δείχνει δρόμους σκέψης και επικοινωνίας ,ένα κλίμα μυσταγωγικό …
Αριστερά ο Μίκης στο Λιτόχωρο το 1965 σε σπάνιες φωτό ,απέναντι ο Paul Eluar…και μεταξύ τους τραγούδια και ποιήματα και να …,οι πρώτοι επισκέπτες ,το νεαρό ζευγάρι που φύλαγε την είσοδο της γκαλερυ με την αγάπη τους .
Δοκίμασα το ακκορντεον που μου φέρανε για τις 12 παρακλήσεις στην Παναγία των Παρισιων και χάρισα στα παιδιά ..μια μελωδία του Μικη σε στιχους του ΜΑΝΟΥ Ελευθέριου …
Χτες πρώτη καλημέρα ο γείτονας Serge μέσα μια γράφιτι εικόνα του,πρώτος καφές cafe de Flores ,στο καφενεδάκι της γειτονιάς που θα λέγαμε ……
Μετά βροχή ….επέλεξα να περπατήσω 45 λεπτά μέσα στην βροχή χωρίς ομπρέλα …μοιαζει με καλοκαιρινή τρέλα ….αλλά ήθελα αυτή την δροσιά .
Οι σταγόνες της βροχής έφερναν στο υγρό χάδι τους ,
τις αναμνήσεις ,φωτεινές ,υγρές ,ζεστές ,στιγμες αγωνίας ,ελπίδας ,χαράς ,έρωτα και αγάπης ,ωραιότητας ,μικρής δικαίωσης …
Όταν έφτασα στην γκαλερυ ,ένα δόξα Παναγία μου σκέφτηκα καθώς συντηρημένη ,φροντισμένη λάμπει δίπλα μας
A Paris….. στο φτωχικό του πατέρα μου ,στο δεύτερο δωματιακι ,που ανάβαμε την σόμπα μόνο στις ονομαστικές γιορτες που ρχόταν κόσμος ,ένα τραπέζι και μια έγχρωμη κασετίνα με εικόνα το Παρίσι μέσα από παράθυρο Σοφιτας φοιτητή ,και βέβαια έδειχνε την περιοχή από Λούβρο ως Παναγία ,περιοχές που ντραβαλιαρω πάντα …,Ο πύργος ερχόταν παράταιρα στην φωτό ,αλλά παρόν .Ήταν μια ωραιότητα ,έγινε ελπίδα ,στόχος ζωής ,όνειρο ,έγινε δύναμη που με εξόπλισε σε όλες τις προσπάθειες .
Φοιτητής εκανα το δώμα της κας Ευθυμίας ,λεπτομέρεια από την εικόνα της κασετίνας ,
ηρθανμετα ,οYves,Adamo,Serge,Sylvi,Edith ,Charles …και μια μποέμικη
στρατιά και τα πρώτα αγόρια μου ηρθαν στην εφηβεία τους Γαλλία ,Λυων ,Παρίσι .
Τώρα εκατό μέτρα από την Παναγία ,πως να μην ευχαριστήσω για όλα αυτά σε 12 παρακλήσεις με ποιήματα ,με τραγούδια με το ακκορντεονακι μου;
Στην παρακληση πάνε μόνοι τους,στην έκθεση θα είναι και άλλοι ..
Ας είναι ….σε κανέναν δεν πείραξε η αγάπη ,η ευχή ,και η ευχαριστία .
Σήμερα συνεχίζουμε τις λεπτομέρειες ,αύριο έναρξη ,από τις 11.30 ανοιχτα στις 14.30 θάρθει για δυο ώρες ο Χάρης από Λυών και 19,30 θα ανοίξουμε κάποια κρασιά για να ακούσουμε δυο τρία τραγούδια του Μικη ,να πούμε και δυο αληθινές κουβέντες...
Τα παραπάνω κείμενα είναι αναρτήσεις του αγαπημένου εικαστικού, μουσικού, που ποιεί τα πάντα στο βωμό της τέχνης....
***
Μια συγκίνηση, μια κάπως δικαίωση του θέματος της Έκθεσης ,μια έξτρα χαρά η διαδικτυακή συμπόρευση με τους φίλους σε όλο τον κόσμο.
είπα δόξα την Παναγιά των Παρισιων και ανάψαμε τα καντήλια σε ποταμόπλοιο Μπαρ που δεν το λέγαν Ναυάγιο.
Χρόνια ήθελα να συναντήσω τον καθηγητή Έλληνα λόγιο αγωνιστή και συγγραφέα του Παρισιού τον κο ΝΙΚΟ ΓΡΑΙΚΟ ,και η έκθεση στο Παρίσι , μου εδωκε την χαρα αυτή ,μια κουβέντα ένα κρασί ένα τραγούδι ,μια στιγμή συγκίνησης ,σαν να ακούστηκαν όλα…
Ήταν ύψιστη τιμή και χαρα αυτή η συνάντηση.
Σήμερα θα λειτουργήσει το εργαστήρι μέσα στην έκθεση ,δίπλα στο ποταμι , με τα έργα σε εξέλιξη, για εδώ αλλά και για τις επόμενες εκθέσεις .
Το απόγευμα θα έχουμε την πρόβα με τα ποιήματα και τα τραγούδια για την αυριανή ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ
Χρόνια ήθελα να συναντήσω τον καθηγητή Έλληνα λόγιο αγωνιστή και συγγραφέα του Παρισιού τον κο ΝΙΚΟ ΓΡΑΙΚΟ ,και η έκθεση στο Παρίσι , μου εδωκε την χαρα αυτή ,μια κουβέντα ένα κρασί ένα τραγούδι ,μια στιγμή συγκίνησης ,σαν να ακούστηκαν όλα…
Ήταν ύψιστη τιμή και χαρα αυτή η συνάντηση.
Σήμερα θα λειτουργήσει το εργαστήρι μέσα στην έκθεση ,δίπλα στο ποταμι , με τα έργα σε εξέλιξη, για εδώ αλλά και για τις επόμενες εκθέσεις .
Το απόγευμα θα έχουμε την πρόβα με τα ποιήματα και τα τραγούδια για την αυριανή ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ
11/7,ώρα 20-21.00.
Πρώτη παρακληση έχει τίτλο
ποιητής ΤΑΣΟΣ Α.ΓΚΕΚΑΣ, η ημερομηνία της εκδήλωσης συμπίπτει με τα γενέθλια του.
Οι πόρτες ανοιχτές για όλους τους καλούς
Οι πόρτες ανοιχτές για όλους τους καλούς
Αν ήμουν χορογράφος,
θα ζωγράφιζα πολεμιστές
Αν ήμουν μουσικός ,
Αν ήμουν μουσικός ,
θα έπλαθα πολεμιστές
Αν ήμουν γλύπτης ,
Αν ήμουν γλύπτης ,
θα μεσουρανούσα πολεμιστές
Αν ήμουν Ζωγραφος ,
Αν ήμουν Ζωγραφος ,
θα χορογραφούσα πολεμιστές
Ως πολεμιστής ,τυμπανίζω ποίηση
Ως πολεμιστής ,τυμπανίζω ποίηση
Τάσος Α. Γκέκας
Εκδόσεις Οδός Πανός
A Paris…..
Το βράδυ της Κυριακής που φέραμε τα τελευταία έργα από το αεροδρόμιο στα σκαλιά της γκαλερυ καθόταν αγκαλιά ένα νέο ζευγάρι …..Ρομαντικό Παρίσι …..είπα ,ευτυχώς δεν πειράχτηκε ο Έρωτας ισαμε τώρα ….
Το πρώτο πραγμα που έκανε ο θεός ήταν η ΑΓΑΠΗ ..έγραψε ο ποιητής μας Γ.Σεφέρης
.Δευτέρα …
βροχή ,δροσιά και λίγο κρύο ,αρχίσαμε το στήσιμο της έκθεσης.Μια γκαλερυ που μαζί με τα clear μέρη της σε δείχνει δρόμους σκέψης και επικοινωνίας ,ένα κλίμα μυσταγωγικό …
Αριστερά ο Μίκης στο Λιτόχωρο το 1965 σε σπάνιες φωτό ,απέναντι ο Paul Eluar…και μεταξύ τους τραγούδια και ποιήματα και να …,οι πρώτοι επισκέπτες ,το νεαρό ζευγάρι που φύλαγε την είσοδο της γκαλερυ με την αγάπη τους .
Δοκίμασα το ακκορντεον που μου φέρανε για τις 12 παρακλήσεις στην Παναγία των Παρισιων και χάρισα στα παιδιά ..μια μελωδία του Μικη σε στιχους του ΜΑΝΟΥ Ελευθέριου …
Χτες πρώτη καλημέρα ο γείτονας Serge μέσα μια γράφιτι εικόνα του,πρώτος καφές cafe de Flores ,στο καφενεδάκι της γειτονιάς που θα λέγαμε ……
Μετά βροχή ….επέλεξα να περπατήσω 45 λεπτά μέσα στην βροχή χωρίς ομπρέλα …μοιαζει με καλοκαιρινή τρέλα ….αλλά ήθελα αυτή την δροσιά .
Οι σταγόνες της βροχής έφερναν στο υγρό χάδι τους ,
τις αναμνήσεις ,φωτεινές ,υγρές ,ζεστές ,στιγμες αγωνίας ,ελπίδας ,χαράς ,έρωτα και αγάπης ,ωραιότητας ,μικρής δικαίωσης …
Όταν έφτασα στην γκαλερυ ,ένα δόξα Παναγία μου σκέφτηκα καθώς συντηρημένη ,φροντισμένη λάμπει δίπλα μας
A Paris….. στο φτωχικό του πατέρα μου ,στο δεύτερο δωματιακι ,που ανάβαμε την σόμπα μόνο στις ονομαστικές γιορτες που ρχόταν κόσμος ,ένα τραπέζι και μια έγχρωμη κασετίνα με εικόνα το Παρίσι μέσα από παράθυρο Σοφιτας φοιτητή ,και βέβαια έδειχνε την περιοχή από Λούβρο ως Παναγία ,περιοχές που ντραβαλιαρω πάντα …,Ο πύργος ερχόταν παράταιρα στην φωτό ,αλλά παρόν .Ήταν μια ωραιότητα ,έγινε ελπίδα ,στόχος ζωής ,όνειρο ,έγινε δύναμη που με εξόπλισε σε όλες τις προσπάθειες .
Φοιτητής εκανα το δώμα της κας Ευθυμίας ,λεπτομέρεια από την εικόνα της κασετίνας ,
ηρθανμετα ,οYves,Adamo,Serge,Sylvi,Edith ,Charles …και μια μποέμικη
στρατιά και τα πρώτα αγόρια μου ηρθαν στην εφηβεία τους Γαλλία ,Λυων ,Παρίσι .
Τώρα εκατό μέτρα από την Παναγία ,πως να μην ευχαριστήσω για όλα αυτά σε 12 παρακλήσεις με ποιήματα ,με τραγούδια με το ακκορντεονακι μου;
Στην παρακληση πάνε μόνοι τους,στην έκθεση θα είναι και άλλοι ..
Ας είναι ….σε κανέναν δεν πείραξε η αγάπη ,η ευχή ,και η ευχαριστία .
Σήμερα συνεχίζουμε τις λεπτομέρειες ,αύριο έναρξη ,από τις 11.30 ανοιχτα στις 14.30 θάρθει για δυο ώρες ο Χάρης από Λυών και 19,30 θα ανοίξουμε κάποια κρασιά για να ακούσουμε δυο τρία τραγούδια του Μικη ,να πούμε και δυο αληθινές κουβέντες...
***
Ύψιστη η τιμή να με συμπεριλάβει στο project αυτό του Παρισιού.
Ο ΑΣΤΕΡΗΣ ΓΚΕΚΑΣ με την χαρακτηριστική τέχνη του, με τον λόγο του, ώς άλλος Παυσανίας, τριγυρίζει τον κόσμο, με τα έργα του και τον ελληνικό πολιτισμό του.
Ο ΑΣΤΕΡΗΣ ΓΚΕΚΑΣ με την χαρακτηριστική τέχνη του, με τον λόγο του, ώς άλλος Παυσανίας, τριγυρίζει τον κόσμο, με τα έργα του και τον ελληνικό πολιτισμό του.
Μας δείχνει τον δρόμο, που δεν βλέπουμε.
Ας μη βλέπουμε.
Ας τον περπατήσουμε.
Θ.Μ.