Τα επιστημονικά ιστορικά δεδομένα που είναι παγκοσμίως αποδεκτά έχουν ως εξής:
Α) Οι Σλάβοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή των σημερινών Σκοπίων στα μέσα του 7ου αιώνα μ.Χ. και στις περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας περί το τέλος του ίδιου αιώνα. Η γλώσσα που μιλούσαν οι άνθρωποι της περιοχής των σημερινών Σκοπίων ήταν ένα βουλγαρικό ιδίωμα που δέχτηκε με τον καιρό επιδράσεις από τη σλαβική γλώσσα που μιλιούνταν από τους Σλάβους που ζούσαν βορειότερα (σημερινή Σερβία). Ο καθηγητής Μπαμπινιώτηςχαρακτηρίζει αυτή τη γλώσσα «σλαβοβουλγαρικό ιδίωμα». Η γραφή του ιδιώματος αυτού δεν έχει καμιά σχέση με την γραφή της γλώσσας των Μακεδόνων Βασιλιάδων που ήταν όμοια με την αρχαία ελληνική. Το επιβεβαιώνουν όλες οι επιγραφές που βρέθηκαν σε όλες τις περιοχές της Μακεδονίας.
Β) Οι Μακεδόνες εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας τον 7ο αιώνα π.Χ., δηλαδή χίλια χρόνια νωρίτερα από τους Σλάβους. Οι Μακεδόνες ήταν ελληνικό φίλο, μιλούσαν και έγραφαν σε μια αρχαία ελληνική διάλεκτο. Αν η αρχαία μακεδονική διάλεκτος δεν ήταν ελληνική τότε πως ο Δημόκριτος από τα Άβδηρα της Ξάνθης και ο Αριστοτέλης από τα Στάγειρα Χαλκιδικής γίνονταν κατανοητοί από τους αρχαίους Αθηναίους και τους λοιπούς ¨Έλληνες; Πόσο θλιβερό είναι να κλέβεις ένδοξες ταυτότητες άλλων; Ιδιαίτερα όταν είσαι νέος και μορφωμένος είσαι αξιολύπητος.
Γ) Στα χρόνια του Βυζαντίου υπήρξαν σημαντικές μετατοπίσεις πληθυσμών στην περιοχή των Βαλκανίων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την κάθοδο και εγκατάσταση των Σλάβων νοτιότερα σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, όχι μόνο στη Δυτική Μακεδονία, αλλά ακόμα και στην Πελοπόννησο. Το μαρτυρούν οι σλαβικές ονομασίες των τοπωνυμιών και των χωριών. ¨Όταν οι Οθωμανοί κατέλαβαν το Βυζάντιο υπήρξαν άλλες σημαντικές μετακινήσεις Τούρκων και Βουλγάρων σε ολόκληρη τη Μακεδονία, πολλοί από τους οποίους εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας. Μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους το 1912-13, με τις Συνθήκες του Βουκουρεστίου (1913) και του Νεϊγύ (1919), πολλοί Βούλγαροι και Τούρκοι εγκατέλειψαν οικειοθελώς την περιοχή της Μακεδονίας με κατεύθυνση τη Βουλγαρία και την Τουρκία. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923, έφυγαν από τη Δυτική Μακεδονία Τούρκοι και Βούλγαροι και οι περιουσίες τους δόθηκαν σε Έλληνες του Πόντου και της Μικράς Ασίας. Στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας έμεινε, ωστόσο, ένα σημαντικός αριθμός σλαβόφωνου πληθυσμού που δεν μετακινήθηκε στη Βουλγαρία είτε επειδή δεν επιθυμούσε το ξεκλήρισμα είτε επειδή δεν είχε βουλγαρικό φρόνημα, παρόλο που μιλούσε το σλαβουλγαρικό ιδίωμα.
Δ) Στο βραβευμένο από τη ακαδημία Αθηνών έργο του «Λεηλασία Φρονημάτων», ο καθηγητής Ι. Κολλιόπουλος επικαλούμενος σχετικές πηγές δίνει μια πλήρη εικόνα για τον σλαβόφωνο πληθυσμό της Μακεδονίας.Υποστηρίζει πως την παραμονή των Βαλκανικών Πολέμων ζούσαν στη Μακεδονία περίπου 250.000 Σλαβομακεδόνες, από τους οποίους οι 115.000 είχαν βουλγαρικό φρόνημα και οι 140.000 ελληνικό. Το ποσοστό των Σλαβομακεδόνων σε όλη τη Μακεδονία ανερχόταν στο 21,7% του συνολικού πληθυσμού. Μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους και την υπογραφή των συνθηκών του Βουκουρεστίου και του Νεϊγύ μια απογραφή καταμέτρησε στο σύνολο της Μακεδονίας 162.530 Σλαβομακεδόνες, με τους 75.410 από αυτούς να βρίσκονται στη Δυτική Μακεδονία. Ο αριθμός αυτός μειώθηκε σημαντικά μετά τον Εμφύλιο, καθώς πολλοί Σλαβομακεδόνες είχαν ταχθεί στο πλευρό των ανταρτών και εγκατέλειψαν τη χώρα, μεταναστεύοντας στις χώρες του Παραπετάσματος, στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στην Αυστραλία.
Ε) Ακόμα και στην καλύτερη των περιπτώσεων, το ποσοστό του 21,7% του πληθυσμού των Σλαβομακεδόνων που ζούσε στη Μακεδονία πριν από τους Βαλκανικούς Πολέμους δεν επιτρέπει να θεωρήσουμε ότι η Μακεδονία δεν ήταν ανέκαθεν ελληνική. Με αυτή τη λογική, τα σημερινά σύγχρονα κράτη που έχουν ενσωματώσει αντίστοιχα υψηλά ποσοστά μεταναστών, έχουν χάσει την ταυτότητά τους; Δηλαδή, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αγγλία , η Γαλλία, η Γερμανία και η Σουηδία είναι τα κράτη χωρίς εθνική ταυτότητα που ανήκουν στους μετανάστες;
ΣΤ) Η σύγχρονη Ελλάδα είναι ένα χωνευτήρι λαών. Αρβανίτες, Ρουμανόβλαχοι, Σλαβομακεδόνες, Κωνσταντινοπουλίτες, Πόντιοι και Μικρασιάτες ενσωματώθηκαν με τον γηγενή πληθυσμό και είναι περήφανοι που είναι Έλληνες. Εκτός από μερικές χιλιάδες απροσάρμοστους, εθελοτυφλούντες Σλαβόφωνους που δε νοιώθουν άνετα με την ελληνική ταυτότητα. Δεν φταίνε όμως αυτοί. Φταίει αυτό το φοβικό κράτος που δεν σέβεται τις επιθυμίες τους και δεν τους στέλνει στις χώρες από όπου προήλθαν για να βρουν την ταυτότητα και την ευτυχία τους. Η διεθνής επιστήμη έχει αποφανθεί ότι αυτή η γη ήταν ανέκαθεν Ελληνομακεδονική και τους φιλοξενεί παρά το γεγονός ότι προσβάλλουν διαχρονικά την ψυχή της.
• Ο Ανδρέας Μήλιος είναι Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης, συγγραφέας.