Τον κοίταξε με τις άκρες των ματιών της, χαμογέλασε σα να συμφωνούσε για τις επιλογές στη βιτρίνα του και χάθηκε στο πεζοδρόμιο.
Βγήκε στην πόρτα γρήγορα και την «χαλβάδιαζε» καθώς απομακρινόταν λικνίζοντας το κορμί της με τη σιγουριά ότι την κοιτάζουν.
-«Ντίνο, μην ξεχάσεις να σκουπίσεις τα σάλια σου. Πάρε τη μάπα και σκούπισε, μη γλιστρήσετε…» τον πείραξε η Κατίνα που παρατηρούσε τα πάντα μέσα από το περίπτερο. Αυτή η γυναίκα έβλεπε άκουγε και μάθαινε τα πάντα για όλους, έδινε ρέστα και ποτέ, μα ποτέ, δεν έκανε λάθος στο λογαριασμό. Τετρακόσια τα είχε.
-«Όλο το απόγευμα μύγες κυνηγούσα Κατίνα. Ήρθε η ζαργάνα και φωτίστηκε ο τόπος».
-«Έχεις δίκιο. Κουκλάρα ήταν…»
-«Τσολιάς… Δυο μέτρα τσολιάς…! Ποιος τυχερός τη χαίρεται…!»
-«Όχι πάντως εσύ!»
-«Μωρέ ας ερχόταν μέσα και θα σου έλεγα εγω…»
-«Γέρασες και μυαλό δε έβαλες!»
-«Όχι και γέρασα Κατίνα. Πενήντα χρονών άντρας είμαι. Νοιώθω εικοσπεντάρης…»
-«Καλά τι νοιώθεις. Αλλά ο «τσολιάς», τον εικοσηπεντάρη θα κοιτάξει όχι εσένα που νοιώθεις αλλά είσαι δυο εικοσηπεντάρηδες»!
-«Αν αμφιβάλλεις δοκίμασέ με…»
-«Μωρέ δε θα μου γλειτώσεις εσύ…Φίλοι φίλοι τόσα χρόνια, αλλά καποιο βραδάκι θα αναστενάξουν οι μοκέτες στο πατάρι..!»
-«Θα ΄θελες ε;»
-Γιατί λίγη σου πέφτω;»
«Ίσα ίσα…»
«Μην πέσεις στα χέρια μου μόνο. Δεν έχεις δει τίποτα!!!Θα κλείσεις;»
-« Μπα. Θα κάνω βιτρίνα απόψε. Πιάσε 2 μπύρες, δυο νερά, πατατάκια και δυο πακέτα τσιγάρα γιατί η νύχτα είναι μεγάλη απόψε».
«Η Εμμανουέλλα γιατί δεν ήρθε;»
«Είχε οδοντίατρο τάχα μου… Πονάει το δόντι της από έρωτα. Δάγκωσε τη λαμαρίνα.»
Ο Ντίνος πήρε τις προμήθειες κλείδωσε από μέσα και έφερε από την αποθήκη τις κούτες με τις νέες παραλαβές του. Ξεκίνησε από την αριστερή βιτρίνα, με τα γυναικεία. Τα τοποθέτησε με επιμέλεια, ρύθμισε τα προβολάκια κατάλληλα ώστε να φωτίζονται οι λεπτομέρειες τους. Έδειχναν σαν κοσμήματα. Είχε παπούτσια για όλα τα βαλάντια. Ακριβά, λιγότερα ακριβά και φθηνά. Η εμπειρία του είχε διδάξει ότι οι γυναίκες αν πέσει το μάτι σε ένα ζευγάρι και «κολλήσουν» και το πιο ακριβό να είναι δεν το χάνουν. Το συνδυάζουν με τα ρούχα τους, τις τσάντες τους. Φεύγουν, αλλά ξαναγυρίζουν.
Άνοιξε μια μπύρα και έγραψε τις τιμές στις κάρτες με έκπτωση. Είχε δύο μάρκες που ήταν απλησίαστες στην τιμή, για να του θυμίζει το κατάστημα το στάτους των καλών εποχών και για τους πελάτες που δε ρωτούσαν καν τιμή.
Το ρολόι έδειχνε μεσάνυχτα όταν χτύπησε το κινητό του.
-«Όχι δεν είμαι στο μπαρ. ΔουλεύωΒιτρίνα κάνω Αρετή. Στο είπα. Μόλις τελείωσα τα γυναικεία. Τώρα θα πιάσω τα αντρικά..."
ΘΕΟΧΑΡΗ ΜΠΙΚΗΡΟΠΟΥΛΟΥ "BLACK PEARL"... Εκδόσεις ΜΑΤΙ.
.jpg)
2η ΕΚΔΟΣΗ ...
το μυθιστόρημα της χρονιάς από τους ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ !
Μια φαινομενικά τέλεια ζωή, 5 θάνατοι, κανένας ένοχος. Διλήμματα ανάμεσα στη διαφθορά και την απελπισία. Ενα μυστηριώδες και συναρπαστικό μυθιστόρημα 613 σελίδων, με έντονο ερωτισμό και πολλές ανατροπές. Αριστοτεχνικά γραμμένο, με γρήγορες «κινηματογραφικές» περιγραφές και εικόνες, αγωνία, αντιθέσεις, μα και έντονο χιούμορ, στη ροή του μύθου... Το ζεις σα να είσαι πρωταγωνιστής.
ΑΝΤΕΧΕΤΕ ΤΙΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ που μας ξεγυμνώνουν; Γιατί δεν τολμήσατε αυτό που σκεφτόσασταν;
Τι συμβαίνει σε αυτούς που τολμούν;
Στο ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα «BLACK PEARL», το θέμα που διαπραγματεύεται το βιβλίο είναι η τύχη και οι επιλογές μας.
Η ΤΥΧΗ ή οι επιλογές μας διαμορφώνουν αυτό που γινόμαστε; Τι καθορίζει τη ζωή μας; Οι επιλογές ορίζονται από την τύχη ή τις συγκυρίες;
ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ (όπως γράφουν στις κριτικές τους οι αναγνώστες) ότι μέσα στις σελίδες του ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ, ΤΟΝ ΠΕΡΙΓΥΡΟ, την κοινωνία, ΤΑ ΠΡΕΠΕΙ, ΤΑ ΟΧΙ, ΤΑ ΝΑΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ που κάνουμε ή σκεφτόμαστε..!!
BLACK PEARL...
Το μυθιστόρημα μιας αληθινής ζωής. (ΠΟΛΙΤΕΙΑ, ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ, ΙΑΝΟΣ, PUBLIC, E-shops & MATI ΘΕΟΧΑΡΗ ΜΠΙΚΗΡΟΠΟΥΛΟΥ "BLACK PEARL"... Εκδόσεις ΜΑΤΙ. 613 σελίδες,
ΜΟΝΟ 18 ευρώ