Εγκαινιάστηκε η εικαστική έκθεση έργων του καθηγητή Βλάση Αγτζίδη στην Αστική Σχολή Κατερίνης. Η Έκθεση αποτελείται από έργα εμπνευσμένα από τη Μικρασιατική Καταστροφή, την πυρπόληση της Σμύρνης, αλλά και έργα εξπρεσιονιστικά, έργα αντιπροσωπευτικά διαφόρων φάσεων της καλλιτεχνικής του πορείας, με κάποια ιδιαίτερα έργα μοντέρνας επιρροής, ένα συνονθύλευμα έργων των "δεκαετιών" της πορείας του, στο οποίο αντικατοπτρίζεται το "όλον της προσωπικότητας του", της πολυσχιδούς προσωπικότητας, του γνωστού καθηγητή.
Στον χαιρετισμό του ο Αντώνης Κάλφας υπογράμμισε: "«Η τέχνη», έγραφε ο Γιώργος Σεφέρης, «είναι μια απέραντη αλληλεγγύη». Οι πίνακες ζωγραφικής του Βλάση Αγτζίδη επαινούν αυτήν την δημοκρατική αλληλεγγύη των ειδών, αφού ιστορικά και ιδιωτικά συμβάντα, μικρόκοσμος και ιστορικός χρόνος, βιωμένες εμπειρίες, εικαστικές αναγνώσεις και ανθρώπινος χώρος, συνομιλούν μεταξύ τους. Οι μνήμες του ατομικού μας φορτίου λοιπόν, μας λέει ο Αγτζίδης, αλλά και το συλλογικό εμείς, δεν βρίσκονται σε διάσταση αλλά ισορροπούν και «αποτυπώνουν στιγμές και διαθέσεις του ατομικού και συλλογικού υποσυνειδήτου».
Για τα έργα της έκθεσης μίλησε ο φιλόλογος- ποιητής Αντώνης Κάλφας και ο ιστορικός τέχνης Νίκος Γκραίκος.
Στον χαιρετισμό του ο Αντώνης Κάλφας υπογράμμισε: "«Η τέχνη», έγραφε ο Γιώργος Σεφέρης, «είναι μια απέραντη αλληλεγγύη». Οι πίνακες ζωγραφικής του Βλάση Αγτζίδη επαινούν αυτήν την δημοκρατική αλληλεγγύη των ειδών, αφού ιστορικά και ιδιωτικά συμβάντα, μικρόκοσμος και ιστορικός χρόνος, βιωμένες εμπειρίες, εικαστικές αναγνώσεις και ανθρώπινος χώρος, συνομιλούν μεταξύ τους. Οι μνήμες του ατομικού μας φορτίου λοιπόν, μας λέει ο Αγτζίδης, αλλά και το συλλογικό εμείς, δεν βρίσκονται σε διάσταση αλλά ισορροπούν και «αποτυπώνουν στιγμές και διαθέσεις του ατομικού και συλλογικού υποσυνειδήτου».