Φυσικά, η καρδιά του καθενός γνωρίζει καλά τι αισθάνεται. Πώς νιώθει. Σε τι πιστεύει.
Χωρίς μια τέτοια εσωτερική δύναμη άλλωστε, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο για τον οποιονδήποτε να προχωρήσει.
Να αντέξει το βάρος της συγκυρίας.
Κάθε συγκυρίας. Η ζωή μας διδάσκει ότι, η προσέγγιση με τη θρησκεία γίνεται περισσότερο αυθόρμητη και απενοχοποιημένη, όσο τα χρόνια λειτουργούν σωρευτικά.
Όσο περισσότερο κάποιος μεγαλώνει.
Είναι και αυτή μια διαφορετική αφετηρία ανάγνωσης της πραγματικότητας.
Είναι και αυτή μια διαφορετική αφετηρία ανάγνωσης της πραγματικότητας.
Ούτε ατελής, ούτε λανθασμένη.
Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, σημασία έχει ο κάθε άνθρωπος και όσα σεργιανίζουν μέσα του.
Σκέψεις, συναισθήματα, σύννεφα, σκιές…
Σκέψεις, συναισθήματα, σύννεφα, σκιές…
Γι’ αυτό και κανένα άλλο όνομα στην Ιστορία του ανθρώπου, δεν προσφέρει στις καρδιές των ανθρώπων βάλσαμο ισοδύναμο με εκείνο της Παναγίας.