12.7.23

Πέθανε ο συγγραφέας Μίλαν Κούντερα. Διαβάστε μερικά από τα αποφθέγματά του.

Ο συγγραφέας Μίλαν Κούντερα πέθανε, όπως μετέδωσε η τσεχική δημόσια τηλεόραση, σε ηλικία 94 ετών. Ήταν γεννημένος στην Τσεχία, και συγγραφέας του μυθιστορήματος «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι».
Ο Κούντερα κέρδισε διακρίσεις για το ύφος του που απεικόνιζε θέματα και χαρακτήρες που αιωρούνταν ανάμεσα στην κοσμική πραγματικότητα της καθημερινής ζωής και στον υψηλό κόσμο των ιδεών.

Γεννήθηκε στην πόλη Μπρνο της Τσεχίας, αλλά μετανάστευσε στη Γαλλία το 1975 αφού εξορίστηκε επειδή επέκρινε τη σοβιετική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία το 1968. Τα βιβλία του είχαν απαγορευτεί στην Τσεχοσλοβακία και αφού η υποστηριζόμενη από τη Σοβιετική κυβέρνηση του στέρησε την υπηκοότητα το 1978, παρέμεινε ο πιο διάσημος εξόριστος συγγραφέας της χώρας.
Μετά τη Βελούδινη Επανάσταση, την πτώση του Σιδηρούν Παραπετάσματος και τη δημιουργία της Τσεχίας, ο συγγραφέας δεν επέστρεψε ποτέ για να ζήσει στην πατρίδα του. «Δεν υπάρχει τέτοιο όνειρο για επιστροφή», είπε κάποτε σε μια συνέντευξη στη γερμανική εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit. «Πήρα μαζί μου την Πράγα μου, τη μυρωδιά, τη γεύση, τη γλώσσα, το τοπίο, τον πολιτισμό».

Τα μυθιστορήματα του Κούντερα άρχισαν να εκδίδονται στην τσέχικη γλώσσα από τη δεκαετία του 1990, αλλά το «The Unbearable Lightness of Being» κυκλοφόρησε στην πατρίδα του το 2006.

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ 

Δεν μπορείς να καταλάβεις τίποτα για την τέχνη, ιδιαίτερα τη μοντέρνα τέχνη, αν δεν καταλαβαίνεις ότι η φαντασία είναι μια αξία από μόνη της.



Η πηγή του άγχους βρίσκεται στο μέλλον. Αν μπορείς να κρατήσεις το μέλλον έξω από το μυαλό σου, μπορείς να ξεχάσεις τις στεναχώριες σου.


Όταν η καρδιά μιλάει, το μυαλό το θεωρεί μεγάλη απρέπεια να φέρει αντίρρηση.


Τα ζώα δεν διώχτηκαν ποτέ από τον Παράδεισο…


Καμιά πράξη δεν είναι από μόνη της καλή ή κακή. Μόνο η θέση της στην τάξη των πραγμάτων την κάνει καλή ή κακή.


Το τυχαίο είναι που κάνει τέτοια μάγια, όχι το αναγκαίο. Για να είναι ένας έρωτας αλησμόνητος, πρέπει τα τυχαία να συμβαίνουν σ’αυτόν από την πρώτη στιγμή.


Ο εγκέφαλος φαίνεται να έχει μια ειδική περιοχή, την οποία θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «ποιητική μνήμη», η οποία καταγράφει ό,τι μας γοητεύει ή μας αγγίζει, και ό,τι κάνει τη ζωή μας όμορφη.


Αυτή είναι η στιγμή που γεννιέται ο έρωτας: η γυναίκα δεν μπορεί να αντισταθεί στη φωνή που καλεί την τρομαγμένη της ψυχή, ο άντρας δεν μπορεί να αντισταθεί στη γυναίκα που η ψυχή της ξέρει να προσέχει τη φωνή του.