Το πήρα απόφαση. Δε θα αφήσω ξανά την κακία σου να κυριαρχήσει σε εμένα, δε θα σου επιτρέψω ξανά τη διάθεσή μου να ορίζεις.
Και ποιος είσαι εσύ θαρρείς, μικρέ άνθρωπε, και ποθείς τη διάθεσή μου να ορίσεις;
Το αποφάσισα. Οι κακίες σου δεν αφορούν εμένα, εσένα αφορούν. Το να μη με αγαπάς δεν αφορά εμένα, εσένα αφορά. Δικό σου πρόβλημα αν δεν μπορείς να δεις, δικό σου πρόβλημα αν δεν μπορείς να εκτιμήσεις. Για ποιο λόγο τη δική μου να καρδιά να πληγώνω διαρκώς;
Αποφάσισα να μην αφήσω ξανά τα λόγια σου να σπείρουν μέσα μου τους σπόρους της αυτοαμφισβήτησης και της ανασφάλειας. Αποφασίζω να κολυμπήσω στη δική μου ακύμαντη και ήρεμη θάλασσα, να μην ταράζομαι από τη δική σου εσωτερική ανεπάρκεια η οποία σε ωθεί να βγάζεις κακία και να υποβιβάζεις τον άλλο. Όχι, δεν είναι δικό μου πρόβλημα. Είναι καθαρά δικό σου, αποκλειστικά δικό σου.
Όχι, δε θα πληγωθώ ξανά από εσένα. Θα με προστατεύσω, δε θα σε ξανακούσω, η κακία σου μέσα μου ξανά δε θα φυτρώσει. Θα με αγκαλιάσω ακόμα πιο σφιχτά, θα με αγαπήσω ακόμα περισσότερο. Όχι, δε με πληγώσω ξανά για εσένα. Δε θα ανοίξω ακόμα μία άλλη πληγή.
Το αποφάσισα, πες ό,τι θέλεις. Δε με αφορά πια η κακία σου, δε με αγγίζει.