6.9.22

2 ποιήματα του Πέρση ποιητή Τζελαλεντίν Ρουμί

Τ’ αστέρια καίγονται καθαρά
ως την αυγή.
Κάνε το ίδιο και εσύ και μια πηγή νερό
θα ξεπηδήσει απ΄το σκοτάδι
αυτήν που περιμένει η πιο βαθιά σου δίψα.

***

«Θε μου Θε μου Αλλάχ Αλλάχ»
έκλαιγε κάποιος μια βραδιά
ωσότου γλύκαναν τα χείλη του στην προσευχή.
«Καλά σε άκουσα να καλείς
μα πήρες ποτέ σου απάντηση;»
Δεν είχε τι να πει σ’ αυτό
Κι έπεσε να κοιμηθεί αναστατωμένος.
Στον ύπνο του ονειρεύτηκε τον Χιντρ τον ψυχοπομπό
σ’ ένα πυκνό πράσινο φύλλωμα.
-Γιατί σταμάτησες τις προσευχές;
-Γιατί δεν απαντήθηκα ποτέ.
-Αυτός ο πόθος στην καρδιά σου είναι η ίδια η απάντηση.
Ο πόνος σου που κλαις από τον χωρισμό σε φέρνει πίσω.
Η θλίψη σου η ανήμπορη
είναι το μυστικό ποτήρι.
Άκου το σκύλο που αλυχτά για το αφεντικό του.
Η σχέση τους είναι το ίδιο το αναφιλητό.
Υπάρχουνε πολλά σκυλιά αγαπημένα.
Ποιος ξέρει τ’ όνομά τους;
Δώσ’ τη ζωή σου να γίνεις ένα απ΄αυτά.