Τα Σίχνα θεωρείται ότι αποτελούν στοιχείο της βυζαντινής παράδοσης, αν και δεν είναι ξεκάθαρο πως ακριβώς επικράτησαν στο Λιτόχωρο. Ίσως κατά τη Βυζαντινή Περίοδο, όταν ήρθαν στο Λιτόχωρο νησιώτες χριστιανοί ή όταν μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης οικογένειες Βυζαντινών ήρθαν κι εγκαταστάθηκαν στην κωμόπολη. Σύμφωνα με άλλες αναφορές, τα Σίχνα τα έφεραν στο Λιτόχωρο οι ναυτικοί απ' ευθείας από τη Βενετία ή από τα Ενετοκρατούμενα νησιά όπου ταξίδευαν. Από τον 16ο έως τον 20ο αιώνα το Λιτόχωρο διέθετε ικανό αριθμό καραβιών είτε οικογενειακά είτε οργανωμένα σε συντεχνίες (νταϊφάδες). Κάθε οικογένεια καραβοκύρηδων ή συντεχνία είχε το Σίχνο της.
Σήμερα τα Σίχνα είναι όσα είναι οι εκκλησιές και τα ξωκλήσια.
Παλαιότερα υπήρχαν επιπλέον ένα του Αγίου Μηνά της Τοπόλιανης κι ένα της Αγίας Παρασκευής του Παλιοχωρίου, του παλιού οικισμού βόρεια του Λιτοχώρου, που συνδέεται με την καταγωγή των κατοίκων της κοινότητας. Τα Σίχνα αυτά έπαψαν να υπάρχουν από τις αρχές του 20ου αιώνα.
Χρόνια πολλά!
Το κείμενο και η φωτογραφία
από το ημερολόγιο του ΠΟΛ.