13.11.21

ΚΑΤΕΡΙΝΗ από τα παλιά....Ο σύλλογος καταναλωτών κρέατος αλόγου που έμεινε στην ιστορία!!!

ΙΠΠΟΦΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ
Του Παρασκευά Καλπακτσόγλου
Στην Κατερίνη με πρωτοβουλία της Διευθύνσης Κτηνιατρικής Πιερίας είχε δημιουργηθεί στα μέσα της δεκαετίας του ΄60 μια καμπάνια για τη διάδοση της κατανάλωσης κρέατος πώλου αλόγου ή όνου. Την καμπάνια αυτή την υποστήριζε και το Υπουργείο Γεωργίας. Διευθυντής Κτηνιατρικής Υπηρεσίας στο Νομό Πιερίας τότε ήταν ο Κτηνίατρος Επαμεινώνδας Γεωργούλης. Ένα δραστήριο στέλεχος της υπηρεσίας αυτής, ο Κτηνίατρος Κώστας Παπαδόπουλος, πήρε πρωτοβουλία και ίδρυσε ένα «Σύλλογο για τη διάδοση κατανάλωσης του ιππείου κρέατος».
Μέλη του Συλλόγου αυτού έγιναν πολλοί κάτοικοι της πόλης από όλες τις κοινωνικές τάξεις, όπως αγρότες, κτηνοτρόφοι, φοιτητές, επαγγελματίες, επιστήμονες και Δημόσιοι υπάλληλοι. Η συμμετοχή τους στο Σύλλογο έγινε ύστερα από ένα συμπόσιο που διοργάνωσε ο εν λόγω Κτηνίατρος τον Απρίλιο του 1965 στο κέντρο «Ρομάντικα», στην ανατολική είσοδο της πόλης από την Εθνική οδό. Στο συμπόσιο μίλησαν για την αξία της κατανάλωσης αυτών των κρεάτων οι Κτηνίατροι Γ. Ζαρκοδήμος και ο Κώστας Παπαδόπουλος, ο οποίος ανήγγειλε την προσπάθειά του να ιδρυθεί ο σχετικός Σύλλογος.
Τον Αύγουστο του 1966 διοργανώθηκε νέο συμπόσιο στο κέντρο «Γιούρας» στην Παραλία. Εκεί προσφέρθηκαν εδέσματα από κρέας πώλου ίππου.

Η ζήτηση αυτών των κρεάτων άρχισε να μεγαλώνει σταδιακά και έτσι ο Σύλλογος αποφάσισε να λειτουργήσει Κρεοπωλείο, το οποίο θα πωλούσε αποκλειστικά και μόνο αυτά τα είδη κρέατος.
Το Κρεοπωλείο άνοιξε στην οδό Γεωργάκη Ολυμπίου, κοντά στην Πλατεία Ελευθερίας και το λειτούργησε ο Κώστας Βουλγαράκης.
Τα μέλη του Συλλόγου, που έφτασαν τα 120, υποχρεώνονταν να αγοράζουν μία φορά κάθε εβδομάδα μία συγκεκριμένη ποσότητα κρέατος για τη διατήρηση του Κρεοπωλείου. Τον Αύγουστο του 1968, σε ένα συμπόσιο του Συλλόγου είχε προβλεφθεί να παρασκευαστούν εδέσματα χρησιμοποιώντας 50 κιλά κρέας για 150 άτομα και τελικά παραβρέθηκαν 300 άτομα και τα εδέσματα εξαφανίστηκαν μέσα σε λίγα λεπτά. 
Τόσο ο Σύλλογος όσο και το κρεοπωλείο είχαν δραστηριότητα μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’70.