Ενεργό Μέλος της Ένωσης από την ίδρυσή της με Λογοτεχνικό έργο, πλούσιο και αξιόλογο, ηθικοκοινωνικού περιεχομένου.
Βραβευμένος δημιουργός με χαρακτήρα ηθικής και παραδειγματισμού.
Μας τιμά ιδιαίτερα η συμμετοχή του και του ευχόμαστε συνέχεια στις επιτυχίες.
ο Πρόεδρος της ΕΝΩΣΥΠ
Άγγελος Αγγελίδης
ΚΑΤΕΡΙΝΗ 21-12-2020
Βιογραφικό Κωνσταντίνου Σπρίντζιου
Αφετηρία της Οικογένειας Σπρίντζιος η ηπειρωτική περιοχή της Κρανιάς Κάτω Ολύμπου.
Γη άγονη.
Χρόνια δύσκολα και φτωχά.
Ο κάθε άνθρωπος σαν πρώτο και μοναδικό στόχο βάζει ¨τον άρτον τον επιούσιον¨. Σπουδές και άλλες πολυτέλειες είναι απόμακρα και βρίσκουν θέση μόνο στη φαντασία και στα όνειρα. Βιοπορισμός, πολλή δουλειά, σκληρή οικονομία.
Το θάρρος ορισμένων ανοίγει νέους δρόμους. Η οικογένεια Σπρίντζιος ανοίγει φτερά για νέο πέταγμα. Η πάντοτε φιλόξενη περιοχή της Κατερίνης αγκαλιάζει όποιον προσπαθεί να βρει εδώ ελπίδα και καταφύγιο.
Η οικογένεια εγκαθίσταται, βρίσκει το δρόμο της και ξεπερνάει τα πρώτα μεταναστευτικά προβλήματα. Η τέχνη της ύφανσης και η ανάγκη του υφαντού, η αξία της κλωστής και του νήματος, η οικονομική ανταπόκριση του χειροκίνητου αργαλειού αποδίδουν. Τα άτομα της οικογένειας έκαναν σπίτι το χώρο εργασίας τους και μόνιμη συντροφιά τον ξύλινο ήχο των αργαλειών. Πολλή δουλειά, ώρες αμέτρητες νύχτα και μέρα, αλλά και το πουγκί της όλης προσπάθειας γεμίζει και με χαρά γεμίζουν και τα πρόσωπα της οικογένειας.
Όλα ανθηρά και το μέλλον ευοίωνο. Το ξάγρυπνο πνεύμα των ανθρώπων της οικογενειακής επιχείρησης δεν επαναπαύεται. Η επιστήμη προοδεύει και παράλληλα εξελίσσεται και η
τεχνολογία. Ο ανταγωνισμός γίνεται μεγαλύτερος και δεν αρκούν μόνο οι νέες κτιριακές επεκτάσεις στις γειτονιές της Κατερίνης. Η επιχείρηση ανανεώνεται και αλλάζει όψη. Σύγχρονα Μηχανήματα Υφανσης έρχονται από την μακρινή Αγγλία. Οι παλιοί χειροκίνητοι αργαλειοί περνούν πλέον στην Ιστορία και γίνονται μουσειακό είδος.
Η Εταιρεία δεν φοβάται τον ανταγωνισμό. Τα φτερά για άλλες επιτυχίες άνοιξαν και πάλι. Η επιτυχία εδραιώνεται. Νέες εγκαταστάσεις, πιο σύγχρονα μηχανήματα, τεχνίτες και ικανοί εργάτες βρίσκουν καθημερινά το δρόμο της δουλειάς και τη χαρά του μεροκάματου.
Μέσα σε όλα αυτά ο μικρός Κώστας Σπρίντζιος από την Κρανιά Κάτω Ολύμπου μεγάλωσε, ανδρώθηκε και έγινε άξιος πολίτης της εποχής. Ισως τα μάτια του να είδαν πολλά. Ισως οι επαγγελματικές του επαφές να έδωσαν την ευκαιρία να γνωρίσει ανθρώπινους χαρακτήρες διαφορετικούς. Ισως η αντίθεση των φίλτρων φτώχειας και ευμάρειας που κατάφερε να αντέξει αλλά και να χαρεί στη πορεία να έστειλαν μηνύματα στη σκέψη και στη φαντασία. Τα πνεύμα του ξεσηκώθηκε. Ο σπόρος της ανθρωπιάς υπήρχε κρυμμένος στο νου και στη καρδιά. Δεν πτοήθηκε. Ξεπέρασε τις τεχνικές δυσκολίες του μολυβιού και τις βασανιστικές λεπτομέρειες της ορθογραφίας και της σύνταξης. Είχε τις ιδέες. Είχε την ενόραση. Τόλμησε να καταγράψει την αλήθεια της ζωής. Φαντάστηκε απόλυτα τους λαϊκούς του ήρωες και έγραψε, κατέγραψε, περιέγραψε ευκρινώς κάθε λεπτομέρεια της επαρχιώτικης κοινωνίας της εποχής. Ο Κώστας Σπρίντζιος, στην καθημερινότητά του μόνιμα απλός και λιτός. Τύπος ευγενικός και ουσιαστικός. Στις λογοτεχνικές του δημιουργίες δεν προτίμησε φκιασίδια πλουμιστά για να ωραιοποιήσει καταστάσεις. Πικρός όπου άρμοζε, δίκαιος όπου έπρεπε, γλυκός και ανθρώπινος πάντοτε. Διδάσκει στους νεότερους τις αξίες της ζωής και στοχεύει να αποθεώσει το μεγαλείο της συγγνώμης και της συγχώρεσης.
Βιοπαλαιστής που εξελίσσεται σε επιχειρηματία. Αυτοδημιούργητος και προνοητικός.
Οικογενειάρχης με σοβαρή παρουσία στην εικόνα της κοινωνικής συνύπαρξης στη Κατερίνη
Τα έργα του, αριστουργήματα. Στο Επάγγελμα, πρωτοπόρος. Στη Λογοτεχνία, διακεκριμένος ¨Ο Πουτιός¨ και το ¨Για μια χαψιά ψωμί¨ βραβεύτηκαν. Το τελευταίο μεταφράστηκε στη γαλλική και η επιτροπή της Γαλλικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών απένειμε βραβείο.
Η συμμετοχή του σαν ενεργό Μέλος στην Ενωση Συγγραφέων Πιερίας από ιδρύσεως, δείχνει το ενδιαφέρον του για κοινωνικές προσπάθειες και τιμά την Ενωση Συγγραφέων.
Το θάρρος ορισμένων ανοίγει νέους δρόμους. Η οικογένεια Σπρίντζιος ανοίγει φτερά για νέο πέταγμα. Η πάντοτε φιλόξενη περιοχή της Κατερίνης αγκαλιάζει όποιον προσπαθεί να βρει εδώ ελπίδα και καταφύγιο.
Η οικογένεια εγκαθίσταται, βρίσκει το δρόμο της και ξεπερνάει τα πρώτα μεταναστευτικά προβλήματα. Η τέχνη της ύφανσης και η ανάγκη του υφαντού, η αξία της κλωστής και του νήματος, η οικονομική ανταπόκριση του χειροκίνητου αργαλειού αποδίδουν. Τα άτομα της οικογένειας έκαναν σπίτι το χώρο εργασίας τους και μόνιμη συντροφιά τον ξύλινο ήχο των αργαλειών. Πολλή δουλειά, ώρες αμέτρητες νύχτα και μέρα, αλλά και το πουγκί της όλης προσπάθειας γεμίζει και με χαρά γεμίζουν και τα πρόσωπα της οικογένειας.
Όλα ανθηρά και το μέλλον ευοίωνο. Το ξάγρυπνο πνεύμα των ανθρώπων της οικογενειακής επιχείρησης δεν επαναπαύεται. Η επιστήμη προοδεύει και παράλληλα εξελίσσεται και η
τεχνολογία. Ο ανταγωνισμός γίνεται μεγαλύτερος και δεν αρκούν μόνο οι νέες κτιριακές επεκτάσεις στις γειτονιές της Κατερίνης. Η επιχείρηση ανανεώνεται και αλλάζει όψη. Σύγχρονα Μηχανήματα Υφανσης έρχονται από την μακρινή Αγγλία. Οι παλιοί χειροκίνητοι αργαλειοί περνούν πλέον στην Ιστορία και γίνονται μουσειακό είδος.
Η Εταιρεία δεν φοβάται τον ανταγωνισμό. Τα φτερά για άλλες επιτυχίες άνοιξαν και πάλι. Η επιτυχία εδραιώνεται. Νέες εγκαταστάσεις, πιο σύγχρονα μηχανήματα, τεχνίτες και ικανοί εργάτες βρίσκουν καθημερινά το δρόμο της δουλειάς και τη χαρά του μεροκάματου.
Μέσα σε όλα αυτά ο μικρός Κώστας Σπρίντζιος από την Κρανιά Κάτω Ολύμπου μεγάλωσε, ανδρώθηκε και έγινε άξιος πολίτης της εποχής. Ισως τα μάτια του να είδαν πολλά. Ισως οι επαγγελματικές του επαφές να έδωσαν την ευκαιρία να γνωρίσει ανθρώπινους χαρακτήρες διαφορετικούς. Ισως η αντίθεση των φίλτρων φτώχειας και ευμάρειας που κατάφερε να αντέξει αλλά και να χαρεί στη πορεία να έστειλαν μηνύματα στη σκέψη και στη φαντασία. Τα πνεύμα του ξεσηκώθηκε. Ο σπόρος της ανθρωπιάς υπήρχε κρυμμένος στο νου και στη καρδιά. Δεν πτοήθηκε. Ξεπέρασε τις τεχνικές δυσκολίες του μολυβιού και τις βασανιστικές λεπτομέρειες της ορθογραφίας και της σύνταξης. Είχε τις ιδέες. Είχε την ενόραση. Τόλμησε να καταγράψει την αλήθεια της ζωής. Φαντάστηκε απόλυτα τους λαϊκούς του ήρωες και έγραψε, κατέγραψε, περιέγραψε ευκρινώς κάθε λεπτομέρεια της επαρχιώτικης κοινωνίας της εποχής. Ο Κώστας Σπρίντζιος, στην καθημερινότητά του μόνιμα απλός και λιτός. Τύπος ευγενικός και ουσιαστικός. Στις λογοτεχνικές του δημιουργίες δεν προτίμησε φκιασίδια πλουμιστά για να ωραιοποιήσει καταστάσεις. Πικρός όπου άρμοζε, δίκαιος όπου έπρεπε, γλυκός και ανθρώπινος πάντοτε. Διδάσκει στους νεότερους τις αξίες της ζωής και στοχεύει να αποθεώσει το μεγαλείο της συγγνώμης και της συγχώρεσης.
Βιοπαλαιστής που εξελίσσεται σε επιχειρηματία. Αυτοδημιούργητος και προνοητικός.
Οικογενειάρχης με σοβαρή παρουσία στην εικόνα της κοινωνικής συνύπαρξης στη Κατερίνη
Τα έργα του, αριστουργήματα. Στο Επάγγελμα, πρωτοπόρος. Στη Λογοτεχνία, διακεκριμένος ¨Ο Πουτιός¨ και το ¨Για μια χαψιά ψωμί¨ βραβεύτηκαν. Το τελευταίο μεταφράστηκε στη γαλλική και η επιτροπή της Γαλλικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών απένειμε βραβείο.
Η συμμετοχή του σαν ενεργό Μέλος στην Ενωση Συγγραφέων Πιερίας από ιδρύσεως, δείχνει το ενδιαφέρον του για κοινωνικές προσπάθειες και τιμά την Ενωση Συγγραφέων.
