6.1.20

ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΚΑΖΑΚΛΑΡΗ....ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ...Γράφει ο Γ.Ρ.

ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΠΑΣΟΚ Ν. ΠΙΕΡΙΑΣ
Κεραυνός εν αιθρία έπεσε την ημέρα των Φώτων στο Λιτόχωρο «αφήνοντας στον τόπο» ένα συμπολίτη μας,

τον αείμνηστο Χρήστο Καζακλάρη, οικειωμένο πολύ με τον τόπο και το κλίμα, αφού εκεί τελείωσε τις σπουδές στο Γυμνάσιο και Λύκειο, εκεί είχε τους πιστότερους φίλους στα μαθητικά και μετέπειτα χρόνια, εκεί τους ανθρώπους που τον στήριξαν με πίστη έως πάθος και στην επιλογή του να ασχοληθεί με την πολιτική, παίρνοντας το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων στην πρώτη του εκλογή ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ επί 12 συναπτά έτη.

Ο Χρήστος είχε γεννηθεί στο Δίον, το Ιερό Κέντρο των Μακεδόνων, και λάτρευε κυριολεκτικά τη γενέτειρά του , με έργα και με λόγια. Μετά το γυμνάσιο, σπούδασε φυσικός, και ακολούθησε Φροντιστηριακή καριέρα με το Φροντιστήριο Κορομήλη - Μπροφίδη- Καζακλάρη – Ράπτη, που πρόσφερε στον τόπο μας παιδεία και ανθρωπιά στους χιλιάδες μαθητές που παρακολούθησαν τα μαθήματα, με δασκάλους που κατέθεταν καθημερινά κομμάτι της ψυχής τους για να προσφέρουν στους υποψηφίους τις απαραίτητες γνώσεις μεθοδευμένα και σαγηνευτικά, κερδίζοντας τους εύπλαστους μαθητές να γεμίσουν το καλάθι της μόρφωσης και ποιοτικά χαρακτηριστικά για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα, επί 17 ώρες την ημέρα, επί δεκάδες χρόνια και παράγοντας χιλιάδες κυριολεκτικά, επιστήμονες που κοσμούν σήμερα τον επιστημονικό χώρο, ακόμα και τον Πανεπιστημιακό, με δεκάδες άριστους απόφοιτους που είναι σήμερα, Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι.

Κι όλα αυτά με δίδακτρα κατά περίπτωση, γιατί από φτωχότατες οικογένειες οι ίδιοι, μπαίνοντας στην ψυχολογία των γονέων, τιμίων κατά το πλείστον πλην φτωχών – και προπαντός χωρίς να το γνωρίζουν τα παιδιά τους έπαιρναν το ελάχιστο δυνατόν ή και καθόλου, για να μην αισθάνονται οι ίδιοι κάπως άσχημα.
Αυτή η τάση ζωής, εκ πεποιθήσεως και όχι ανταγωνιστικά, φάνηκε και στους άλλους στόχους που υπηρέτησαν, σχεδόν όλοι τους.
Ο Χρήστος, πρόεδρος του Συλλόγου των φοιτητών Πιερίας στα χρόνια των σπουδών του, κι ύστερα όλοι τους τα πρώτα ιδρυτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ Πιερίας, για να έλθει η αλλαγή και η κοινωνία να γίνει πιο ανθρώπινη.

Ήταν η ηρωική εποχή, η χώρα έβγαινε από μια επταετή δικτατορία αφρόνων αξιωματικών, και ο λαός θύμα ακόμη του εμφύλιου πολέμου, που ακραία πολιτικά στοιχεία ονόμαζαν τα έκτροπα του τέλους του Β΄Παγκοσμίου πολέμου ως Συμμοριτοπόλεμο (βλέποντας μόνο από τη μία πλευρά τα γεγονότα του 44-48 επιζητούσε αλλαγή και πρόοδο, πορεία προς τα μπρος για την ανάπτυξη χωρίς μίση και πάθη ως βαρίδια του παρελθόντος. Η βιοτή στο επάγγελμα τους και οι προσωπικές εμπειρίες από την αγροτική ζωή, ώθησαν τον αείμνηστο Χρήστο να δεχθεί αυτός πρώτα να αφήσει την άκρως πετυχημένη επαγγελματική σταδιοδρομία και να θέσει υποψηφιότητα με το ΠΑΣΟΚ της αλλαγής , των οραμάτων και του δημοκρατικού προγραμματισμού υπό τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου.

Έτσι βρέθηκε να υπηρετεί τα ιδανικά του και μέσα από το Κοινοβούλιο, ακέραιος, μεστός, σταθερός, ενθουσιώδης, θυσιαστικός και παρρησιακός, χωρίς καμιά έκπτωση στις αρχές του, φαινομενικά απόμακρος και άκρως εξυπηρετικός στον κόσμο για την επίλυση προβλημάτων του.

Όλα καλά, στο μέτρο του δυνατού, γιατί κανενός η ζωή δεν είναι ανέφελη… όλοι μας κάνουμε και λάθη….
Εργατικός μέχρι την τελευταία του πνοή, «μπλέχτηκε» και με τα ΚΕΚ, όπου οι αδυναμίες του συστήματος και του ανάπηρου κράτους, που για τον οφειλέτη έχει τρόπους κατάσχεσης και συντριβής του ενώ όταν το ίδιο οφείλει το περνά ανώδυνα και ωχαδελφικά, έχει υλοποιήσει προγράμματα που δεν τα έχει πληρωθεί από την πολιτεία, εκθέτοντας πολλούς ιδιοκτήτες κατά τρόπο βάναυσο και βάρβαρο. Έτσι, οι οφειλές και η αποπληρωμή θα εξοφληθούν στον άλλο κόσμο.. αφήνοντας μέχρι προχθές ακόμη το αίσθημα της αγανάκτησης να θεριεύει και να φεύγει αποκαρδιωμένος, και εν μέρει εκτεθειμένος στους καταρτιζόμενος. Ού μπλέξεις με τέτοιες περιπτώσεις γιατί δεν είναι μόνο ο ίδιος σε τέτοια αντιμετώπιση από τα Α(να) ρμόδια Υπουργεία!!
Ας είναι ελαφρύτερο το χώμα της Πιερίας από το βαρύτατο και ανάλγητο κράτος, που δεν θα διορθωθεί με καμιά κυβέρνηση.
Ευχή όλων που τον γνώρισαν από κοντά να πάει η ψυχή του στο Άκτιστο Φως, και οι οικείοι του να βρουν όλοι τους την εξ ύψους παρηγορία. Όσο για τους ειλικρινείς και πιστούς του φίλους, θα σκέπτονται ότι έχασαν ένα ακέραιο άνθρωπο, συνώνυμο με αδελφό.

Γ.Ρ.


Πηγή: Ολύμπιο Βήμα http://olympiobima.gr/efyge-o-hristos-kazaklaris