Εγκαινιάστηκε στην Κατερίνη, η έκθεση έργων του ΑΣΤΕΡΗ ΓΚΕΚΑ, υπό την αιγίδα του ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ ΠΙΕΡΙΑΣ στο ΚΕΝΤΡΟ ΤΕΧΝΩΝ 9 ΜΟΥΣΕΣ(ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΤΣΑΛΟΠΟΥΛΟΥ).
Η εντυπωσιακή εικαστική έκθεση του Αστέρη Γκέκα, είναι αφιερωμένη στον Γιαννιώτη ελληνοεβραίο ποιητή Ελιγιά, τον αγνό επαναστάτη
της γενιάς του 1920, που τον επηρέασε βαθιά.
Ο Γκέκας δίνει πλευρές της ποίησής του, τον ύμνο στη γυναίκα και τον έρωτα αλλά και στην καταπιεσμένη εργατική τάξη, παραθέτοντας μαζί με τα έργα του και ποιήματα του Ελιγιά, καταγραμμένα από τον ίδιο με την «ομιλούσα» καλλιτεχνική προσωπική του γραφή.
Έτσι, έργα του Γκέκα αφιερωμένα στη γυναίκα, που υψώνεται ως σύμβολο του έρωτα, πλάι σε έργα του που μιλούν για αγώνα και αντίσταση στο άδικο, συνθέτουν ένα πορτρέτο του ποιητή εύκολα αναγνώσιμο και από όσους δεν τον γνωρίζουν.
Ξύλο χαραγμένο και ζωγραφισμένο με έξοχα χρώματα από τον καλλιτέχνη, φιγούρες ατμοσφαιρικές πλάι σε γήινες εγκαταστάσεις, όπως μια παλιά καρέκλα με επιχρίσματα του χρόνου και των χρωμάτων, κάνουν την πρώτη έκθεση εξαιρετικά ενδιαφέρουσα για τον επισκέπτη.
Ο ίδιος ο καλλιτέχνης βρίσκεται καθημερινά όλες τις μέρες 18.00-21.00
...και μια ανάρτηση του ΑΣΤΕΡΗ ΓΚΕΚΑ στο facebook.
ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΥΔΙΑΣ
Κοπίδι και σφυρί κρατώ ,έχω κάτι να υπερασπιστώ μόνος τον καιρό .
Αλλά καλύτερα να είμαι σφυρί παρά αμώνι .Πανω στο Αμώνι ο κόσμος τον χτυπούν οι χονδρεμπόροι ,πετάγονται τσιές,πόλεμοι ,ζουμιά λάδια,αέρια ...ποιος θα τα πρώτο μαζέψει,ποιος θα τα μοσχοπουλήσει και ποιοι θα αναλάβουν εργολαβία να μας πείσουν για τα κόλπα .Στην πρώτη σφυριά πάνω στο σανίδι ,εμφανίζονται οι πεθαμένοι ,τα προγονικά,φίλοι ,ήρωες ,επαναστάτες . Ψάχνω τους ποιητές ,βλέπω σε μια πλατεία καθισμένοι ,φωτεινοί μιλούν όλοι μαζί ,λύνουν διαφορές του εισογειου και των υπογείων που ζήσανε.Ο Γκορπας με τον Μπουκοφσκι στο τραπέζι τους πάνω τρία κασάκια μπίρες .Πιο πέρα γελώντας τρανταχτά ο Άσιμος τους λέει ...άμα είσαι μαλακας είσαι παντού μαλακας.Δινω μια γερή σφυριά και στο ξύλο και φεύγω από εκεί και βγαίνει η λαϊκή κρεαταγορά της Αθήνας ,χαζεύω τεφαρικια κρέατα ,αλλά όλοι έβγαζαν τις ματωβαμενες ποδιές τους και τα πουκάμισα και βάζανε κουστούμια και αρώματα άκουα βέλβα...ρε που παει το προσωπικό ; Στη Βουλή λένε όλοι ,στη Βουλή .Μα που πάνε όλοι αυτοί οι εκδοροσφαγείς; Να νομοθετήσουν ...ρε τι πάθαμε.....πλησιάζω βλέπω κάτι γυμνές γυναίκες στο ανθρωπομάνι και μια ντυμένη χρυσά . Είπα μάλλον η Πατουλαινα θάναι...πλησιάζω χάνεται και βλέπω μια άλλη κρατούσε μια σημαία εδώ Πολυτεχνείο και ήταν η πιό καλοντυμένη .που μένετε μαντάμ;στις Βρυξέλλες κάτω από τις ομπρέλες.o οοοοο οοο avec pleasure...
Μια Πεταχτούλα ,τσαχπίνα μου λέει ναζιαρικα ..εγω δεν θελω Βουλή ,δεν θελω καλε Βουλή,θελω μαλλί.Τι εννοείτε δεσποινίς; Θέλω Ευρωβουλή .Θελω Ευρωμαλλί.
Και μόλις μπω θα ανεξαρτοποιηθώ,θα κονομήσω και θα συμμορφωθώ .
Ερε κυριακάτικα τι μουλαχε να δω ....
Με θυμό ξαναχτυπω την καρυδιά τραγουδώντας :θα σου δώσω μια να σπάσεις αχ βρε κόσμε γυάλινε ,και θα φτιάξω μια καινούργια κοινωνία άλληνε.χτυπω και βγαίνει μια εξοχή με ένα παραλιακό καφενείο ,το Ακταίον πινουμε με τον φίλο μου τον Γερασιμο Ανεζινη και κερνά διοτι οι Αρχές διώξανε από την Ελλάδα τον Μ .Στεφανιδη τον γνωστό μοιραίο ...και οι Γάλλοι τον διόρισανε διευθυντή στον Λούβρο και τον δικό μου τον Χάρη στο Μουσείο Ορσέ. Το πανηγυρίσαμε ήπιαμε και λιγάκι .Μπροστα μας φάνηκαν όλες οι γυναίκες που ήθελα και με φτύσανε ,και να χορεύουν εξαλα τσαρλεστον..Μα το πιο περίεργο είναι ότι φορούσαν ολόσωμα υπέροχα ρούχα ,όμως όλες είχανε γυμνό τον πωπό τους...τι χάλια είναι αυτά είπε ο Γεράσιμος αφήνει κάτι γαλλικά φράγκα στο τραπέζι και θυμωμένος φεύγει ,θυμώνω ρίχνω δυνατή ριξιά στο σκαρπελο να τραυματισω αυτά όλα τα χάλια,αλλά πετύχαινω το χέρι μου ,πονώ φρικτά ,ξυπνώ και βλέπω πως ετοιμάζω την έκθεση μου Εικόνα Γενική που μου οργανώνει ο δραστήριος ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ ΠΙΕΡΙΑΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΕΧΝΩΝ 9ΜΟΥΣΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ .Δεν είναι ανάγκη να έρθετε όλοι ,το κτήριο είναι παλιό,το κρασί το ίδιο. Ας έρθει εκεινος που μπορεί να μιλησει για την αγάπη
Η συνομιλία θα συνεχιστεί.
