Οι πατέρες του σκληρού ήχου Ozzy Osbourne, Tony Iommi, Geezer Butler και Bill Ward, βρέθηκαν ξανά επί σκηνής μετά από 20 χρόνια μπροστά σε 40.000 ανθρώπους για την τελευταία τους συναυλία.
Η βραδιά ήταν ιστορική από πολλές απόψεις, καθώς, στην πραγματικότητα αποτελούσε το αντίο του “Madman”, του “Prince of Darkness” , του μοναδικού Ozzy, ο οποίος παρά τα σοβαρά κινητικά προβλήματα, ήταν εκεί πάνω στον σκοτεινό του θρόνο και μετέφερε το πάθος του προς το κοινό.
Και φυσικά, πέρα από τον Ozzy και την αυθεντική σύνθεση των Black Sabbath, το φεστιβάλ “Back to the Beginning” είχε συμμετοχή από μερικές από τις μεγαλύτερες μπάντες και καλλιτέχνες όλων των εποχών. Στο Villa Park, άλλωστε, εμφανίστηκαν οι Metallica, Slayer, Pantera, Anthrax, Guns N’ Roses, Alice in Chains, Mastodon, Gojira, Lamb of God, Halestorm, Rival Sons αλλά και ένα supergroup υπό την διεύθυνση του Tom Morello Στο οποίο έπαιξαν οι Billy Corgan, Steven Tyler, Chad Smith, Ronnie Wood, και μέλη των Judas Priest, Faith no More, Tool και άλλων.
Στο δικό του σετ ο Ozzy, ο οποίος σε κλασικό… Ozzy στιλ, βγηκε από μία καταπακτή καθισμένος πάνω στον θρόνο του, ερμήνευσε τραγούδια όπως τα “Crazy Train”, “Mr. Crowley” και “Mama, I’m Coming Home”, ενώ οι Black Sabbath έπαιξαν τα War Pigs”, “N.I.B.”, “Iron Man” και φυσικά, το “Paranoid”, με τον Ozzy να δηλώνει «αυτό είναι το τελευταίο» και να ουρλιάζει ως συνήθως "go fucking crazy".
Οι Black Sabbath ήταν και παραμένουν άρρηκτα συνδεδεμένοι με το Μπέριμιγχαν, από τότε που ως νεαροί, φτωχοί εργάτες και μικροεγκληματίες ξεκίνησαν μια επανάσταση στην σκληρή μουσική, για να καταξιωθούν πλήρως και να θεωρούνται οι αναμφισβήτητοι πατέρες του heavy ήχου.
Και αυτό φάνηκε και στη διάρκεια της ημέρας, αρκετοί έπαιξαν διασκευές από μεγάλα τους τραγούδι, όμως όταν η θρυλική τετράδα ανέβηκε ξανά στη σκηνή ήταν εμφανές πως ακόμη και τώρα, σχεδόν 60 χρόνια μετά, κανένας δεν παίζει Sabbath σαν τους Sabbath.
Και στο κέντρο ο Ozzy, στον θρόνο του, από τον οποίο δεν σηκώθηκε, με τα προβλήματα στη φωνή του να είναι εμφανή, αλλά το πάθος και τη συγκίνησή του να ξεπερνούν τα στενά σωματικά όρια και το κοινό να παίρνει και να του δίνει ενέργεια.
Ένα ιστορικό αντίο σε έναν τεράστιο καλλιτέχνη.
Η συνέχεια εδώ: https://www.efsyn.gr